elleri ile üzünü bağlayıb,hönkürdü.O da isteyerdi bu gününde anasının yanında olmasını,ata,ana xeyir duası almasını.Qismet olmamışdı.Leylanın ve hemçinin otaqda olan digerlerinin de gözleri dolarken,Leyla elindeki xonçanı Selimin anası Sahibe xanımın eline verib,qızın qarşısında dayandı.Ellerni qaldırıb,qızın ellerini üzünden çekdiyinde,gülümseyerek qızın üzündeki yaşları sildi.
-Amma men ağlamağını istememişdim inanki.Hele meni ağlatmağını ise heç Zerif xanım!
Qız kövrek sesi ile gülerek,üz gözünü quruladı.Leyla qızın açıq elini ovucuna alıb,qıza göz vurub,Zerifin barmaqlarını yumdu.
-Sahibe xanım,sizin gelin elin açmır.
Qızların gülüş sesleri otağı bürüyerken,Zerif teeccüble elini açmağa çalışırdı.
-Leyla!
Yaşına reğmen hele de gözel olan qadın,ireliye keçib,barmağındakı bir üzüyü çıxarıb,Zerifin ovucuna qoyub,qızı yanaqlarından öpdü.
-Bunu vaxtı ile,Selimin atası mene hediyye etmişdi qızım.Mene böyük bir seadet,xoşbext bir yuva ile birlikde gelmişdi bu üzük.Eynisi sene de qismet olsun.
Zerif yeniden ağlamağa başlayaren,Leyla ofuldayıb,qaşığın ucu ile bir qeder xına qoydu qızın ovucuna.
-İndi men oğlanın bacısı falan sayılıramsa,qız evi de xına çekdiyim üçün mene xelet vermelidi deyesen...
Sözünü bitirmeyine icaze vermeden,Zerifin etiraz dolu sesi ile yeniden her kesin üzü gülmüşdü.
-Selim qulağının dibin görer!Sen oğlan evi falan deyilsen!Qız evisen!Qız!
Leyla gülerek qızı qucaqlayıb,öpdüyünde,her kes ovucuna xına qoymaqla meşğul idi.Evvelceden çantasından çıxarıb,kenara qoyduğu qutunu eline aldı Leyla.Qara qablı qutunun qapağını qaldırıb,içindeki zerif qolbağı çıxarıb,qızın bileyine keçirdiyinde gülümsedi.
-Bu eslinde sene toy hediyyem idi.Amma demeli xınaya qismetmiş.Sağlıqla,xoş günlerde tax menim ezizim.
Zerif ise heyranlıqla qoluna taxılan ve olduqca bahalı görünen zinyet eşyasına baıxb,minnetle baxşlarını Leylaya çevirdi.
-Bu...bu çox...
Leyla ise onun sözünü bitirmesine içaze vermeden,gülerek sözünü kesib,qızı yeniden qucaqlamışdı.Gece

<< 1 ... 148 149 [150] 151 152 ... 228 >>