bürüyen vağzalının sedası ile,beyle-gelin maşına doğru addımladıqlarında Martin gülümseyerek,qızın saçlarını onun üzünden geri çekdi ve hemin sehne,onları uzaqdan izleyen adamın üreyine damğa kimi basıldı.
-Saçların,uzun olanda da gözel idi amma bele qısa…Ne bilim,bir az şey görünürsen…
Leylanın qaşları çatıldı.Daha sonra üzüne yeniden bir tebessüm yayıldı.
-Şey?Yeni nece görünürem?
-Ne bilim.Belke de mene ele gelir.Tam,özüne inamı olan bir qadın kimi.Evezsiz,qüsursuz bir zinyet eşyası kimi.
Ceyhun onların onun maşınının düz qarşısında olduqlarını gördükde içinden şansına pis bir söyüş söydü.Onlara teref Nergizle birge addımlayarken,Leyla,Martinin mavi gözlerine baxırdı ve yanlarına kiminse yaxınlaşdığından bele xebersiz idi.Martin qızın elini incelikle dodaqlarına teref aparıb öperken,xefif bir ilk yaz küleyi esdi ve Leylanın açıq qalmış saçları ile paltarını da havalandırdı.Martin,iç çekerek,qızın tünd qehveyi gözlerine heyranlıqla baxdı.
-Sen,deyerli bir yaqut daşına benzeyirsen.İnanılmaz,sehirleyici.İmkansız ve deyerli...
Leyla utancından renginin deyişdiyini hiss edib,etrafına bele baxmadan,ne etdiyini qavramadan,gülümseyerek,onun elini tutub,maşınına teref çekişdirdi.
-Gel.Gecikeceyik.Bilirsen axı,men nigah şahidiyem.Geciksem,Zerif sonra meni boğar.
"Deyerli bir yaqut daşına benzeyirsen.İnanılmaz,sehirleyici.İmkansız ve deyerli..."Cümle beyninde defelerle tekrarlanarken,elleri yumruq halını çoxdan yanında almışdı.Bu deqiqe etmek istediyi yegane şey,o yaraşıqlı adamın,yaraşıqlı çöhresini sert yumruqları ile tanış edib,dağıtmaq,qıza uzanan elleri kesmek isteyirdi.Bu adam kim idi axı?O kim idi bele ki,Leyla onun qarşısında iken,etrafına qarşı,hemde ona qarşı kor olmağı bacara bilmişdi?Leyla onu görmemişdi!Düz yanlarında dayanmışdı amma,Leyla onu görmemişdi.O yalnız o sarı adamın gözlerine baxıb,rengden-renge düşmeyi bacarmışdı.Hirsinden yanında ne ise danışan Nergizin sesini bele eşitmirdi.Gözleri,onların arxasından baxmağa davam edirdi.Tutulu olan

<< 1 ... 152 153 [154] 155 156 ... 228 >>