evveller,hemişe ulduzları saymağa çalışardıq.Her birimizin bir ulduzu olardı ve sen...Sen hemişe en parlaq ve en gözel görüneni idin.
Qız kederle gülümseyib,üzünü ona çevirdi.Adam ise dayanmadı.Davam etdi.
-Katrina yadındadı?O seni hemişe deli kimi qısqanırdı.Amma sen getdikden sonra,o tepeye hemişe onunla çıxdıq ve bir gece,texmini ne bilim sekkiz-doqquz ay bundan önce mene ne dedi bilirsen?Semaya baxdı...baxdı.Güldü mene.Dediki,senin Lilinin ulduzunun yanında başqa birinin işığı var.Eger o zaman bilseydim,o başqa işığın,senin gözlerindeki işığı söndüreceyini bilseydim,gülüşündeki işıltını çekib aparacağını bilseydim,semanı ateşe vererdim.Gelib seni qolundan tutub,belke de zorla aparardım özümle.
Leyla,gözleri yaşlarla dolu halda heçne demeden hıçqırıb,genc adamın boynuna doladı qollarını.Martinin bir qolu onun beline sarılarken,digeri saçlarına dolanmışdı.
-Sen...Sen çox yaxşı dostsan Martin.Çox.
Danışdıqlarını başa düşmürdü cünki,adam birden bire lüğetini başa düşmediyi yunancaya çevirmişdi ve Leyla da ona oo dilde cavab vermişdi.Dişlerini sıxdı Ceyhun.İngilisce danışsalar olmazdıki?Lenet olsun!
O günden geriye,bir qızın bir adama sarılışı ve diger adamın da qapı ardından hirsle o görüntünü izlemeyi qalmışdı.
Zaman ise sessiz-sedasız axıb gederken,dumanlı beyinler qalmışdı toydan geriye.Artıq,her ikisinin de gecesi,gündüzü kabusa dönmüşdü.Leylanın ise gözlerinin önünden,heyetde,Selimin anasını axtardığı vaxt gördüyü menzere getmirdiki,getmirdi.
O teref,bu terefe baxa-baxa qadını axtardığı vaxt,qaranlıda Ceyhunun dodaqlarına sarılan Nergizi görmüşdü.Bütün düşünceleri ağlından silinib gederken,geriye sadece ve sadece nifret ve istifade edilmişlik duyğusu qalmışdı.O anda bele,qulaqlarında xestexana otağında hekimin soyuqqanlılıqla dediyi sözler eks-seda yaratmışdı.Özünü evdeki müveqqeti otağına nece atdığını,ne vaxt qapını ardından kilitleyib,deli kimi hönkürdüyünü bele bilmedi Leyla.Özünü ele alması tam qırx beş deqiqesini almışdı.
Kabuslarının

<< 1 ... 156 157 [158] 159 160 ... 228 >>