xatireleri yenilenmişdi.Yıxılıb,tökülüb,virane qoyulmuş könül sarayının içinde çaresizliyi ile yene tek başına qalmışdı.
İşlerine oqeder vaxt ayırırdı ki,artıq arxiv qovluqlarını yoxlamağa keçmişdi.Saatına baxıb,vaxtın artıq gec olduğunu görüb,ağır-ağır qalxdı yerinden.Yaz bitir,yeniden yay başlayırdı.Havalar bu aralar yaman isinmişdi.Martinin bir heftelik Yunanıstana getmesi ile,özünü yeniden,yalnızlığın ağuşunda tapmışdı.Zerifle Selim İstanbulda yaşayırdılar artıq.Onlarla da ancaq telefonla danışırdı.Zerif üçün bele vvaxtlarda çox darıxırdı.Dalğınlıqla evine geldiyinde vecsizce qonaq otağına keçdiyinde,qarşısında gördüyü şexs ile evvelce teeccüble yerinde donub qaldı.Daha sonra yorğun üzüne bir tebessüm yerleşdi.İreli atılıb,qızı qucaqladığında pıçıldadı.
-Zerif!
Zerif atının xestelendiyini eşitdiyinden beri gözüne yuxu getmemişdi.Selim de sonunda onun bu halından bezerek,qızı Bakıya getirmişdi.Leyla ise gece boyunca onların üstü örtülü atışmalarına qulaq asıb gülümseyirdi.
-İndi niye qaşlarını çatmısanki?
-Bir şey eledin.Gedib,gelib başıma vurursan.At menim atımdı.İstemirsense gelme baxmağa.Lazım olsa men hm...Leyla ile gederem.Gelersen menimle düzdü Leyla?Hem getmişken bir-iki gün qalıb,istirahet de ederik.
Leyla çaşqınlıqla evvelce Selimin,daha sonra ise Zerifin üzüne baxdı.Daha sonra ise başına geleceklerden xebersiz olaraq gülümseyib,başını yelledi.Zerif üzünde çoxbilmişlik gülümsemesi ile bir qaşını yuxarı qadırıb,Selime baxdığında,Selim teeccüble onu süzekde idi.
Çaylarını televizor qarşısında içdiklerinde Nani elinde puly kanalları tez-tez çevirmekde idi.Leyla kanalda gördüyünün tesirinden,çay boğazında qalıb,öskürerken,celd yerinden qalxdı.
-Nani evvele çevir.
Qadın teeccüble onun dediyini etdi özünden asılı olmadan.
-Bu yox.Çevir birinde...
İstediyi kanalda dayandığında her kesin diqqeti ekranda idi.Selim ağzının içinde söyüş söyerken Leyla donub qalmışdı.Ekrandakının kimliyinden bixeber olan yaşlı qadın,bir qeder maraqla televizorun sesini

<< 1 ... 157 158 [159] 160 161 ... 228 >>