ele o bir-iki-üç-dörd dön-firlan ne bilim neleri öyrene bilerem.
Leyla qızın üzündeki ifadeye daha çox dayana bilmeyib xüsusi eda ile ayağa qalxlb Martinin önünde dayandı.Zerif ele o anda pultu eline alıb mahnını deyişib,sesini de son heddecen yükseltdi.Zalın heç bir eşya olmayan yeri iri lay pencerenin önü olduğundan ora keçdiler.Fondakı musiqi Leylanın gözlerinin dolmasına sebeb olarken beline dolanan güclü qolun tesirinden isti bir bedene yaslandığında ürkekce baxdı onun gözlerine.Daha sonra ise musiqini iliklerinecen hiss ederek yumdu gözlerini ve özünü musiqinin şehvetli,yumuşaq,başalıcı ahengine buraxdı.Ayaqlarına berk yapışan qara tayt şalvarı ve qara boğazsız sviterinin üstünden dizlerine kimi olar qırmızı jaket geyinmişdi.Her bir hereketinde jaketin etekleri ritmle havada oynayırdı.Görünen görüntü o qeder mükemmel idi ki,Zerif bir anlığa Leylanın mehz bu adamla xoşbext olmasını çox istedi.Çünki Martin ona layiq idi.
Özünü musiqinin tesirine buraxıb hereket etmeye başladığında üzündeki kederin yerini derin bir tebessüm aldı.Addımları ve hereketleri her ikisinin de o qeder emin idiki,kenardan onlari gören professional reqqas olduqlarını düşüne bilerdi.Onun qollarında fırlanıb sertlikle ve bir o qeder de yumuşaqca ovuclarını sinesine qoyub geri çekildi.Martin onu qolundan tutub özüne çekdiyinde boş yığılmış topuz saçı açılıb küreyine endi.Üzünü inad edirmiş kimi aşağı salıb,yana çevirdiyinde,Matrinin boşda qalan eli jestle yanağına toxunub,başını yuxarı qaldırdı.Bir ayağını qaldırıb reqse uyğun olaraq onun ayağına doladığında nefes-nefese qalmış ve eyni yumuşaqlıqla öz növbesinde elini Martinin üzüne qoyub,alnını alnına yasladı.
Leylanın baxışları bir anda deyişdi.Amma....amma qarşısındakı adam?Reqse qarşı özünü serbest buraxdığından,hetta o İstanbul masalı mahnısı bütün ağlını başından almışdı.Aman Allahım!Ceyhun deye Martine sarılmış,ondan onun ellerini,qoxusunu aramışdı reqsinde.Ferqine vardığı gerçekle gözlerini onun gözlerinden ayırmadan,gözlerinden

<< 1 ... 162 163 [164] 165 166 ... 228 >>