sayılacaq qeder az bir gülümseme emele geldi.Gözleri çaresizlikle yavaşca yumularken,torpağın soyuqluğu bele üşütmedi bedenini.Qelbinin ağrısı o an,bedenindeki ağrıdan üstün sayıldı Leylaya.Gözleri tamamile bağlanarken,dodaqlarından bir inilti çıxdı.Ele o an,bir qırmızılıq ilan kimi qıvrıldı qızın dodaqlarından çenesine doğru.Ne ise demek istedi,bacarmadı.Ve,Leyla,içinden sakitce öz-özüne fısıldadı sadece olaraq.
-Elvida Heyat!
Zerif qonaq otağına gergin halda girib baxışlarını Selimin üstünde cemledi.Telaşlı ve narahat olduğu her halından belli idi.Baxışları pencereye çevrildiyinde Selim onun qaranlığa ve çölde başlayan tufana baxıb gözlerinin dolduğunu görüb gülümsemek istedi amma onun gözlerinde gördüyü ifade başqa idi.Dehşet,qorxu,nigarançılıq!
Ceyhunla Nergiz televizorun önünde oturub film seyr edirdiler.Martin bir kenarda elindeki kofe fincanına zillemişdi baxışlarını.Selim oturduğu yerden terpenmeden baxdı Zerife.
-Zerif ne olub?Xortdan görmüşe oxşayırsan?
Genc qız uqdunub yaşıl iri gözlerile düz Selimin boz gözlerine baxdı.Kekeleyerek nese demeye çalışdı.
-Şey...şey olub.Men şey...yeni at..Muxtar dayı..Hava..Soyuq...
Selim kimi otaqda olan her kes qeribe baxışlarını Zerife çevirdiler.Selim ayağa qalxıb onun qarşısında dayanıb elleri ile qızın qollarından tutdu narahatlıqla.
-Zerif yaxşısan sen?Mene bax.Gözlerime bax.Ne olub?
Derinden nefes aldı.Fikirlerini toplamağa ehtiyacı vardı qızın o an.
-Belke de önemli deyil amma,şey Muxtar dayıya bu havada ata minmeyeceyimi demeye getmişdim.Fırtına yerinde yox idi ve...Muxtar dayı dediki...
-Ne dedi?Atına nese olub?
-Hardasa iki saat bundan evvel Leyla Fırtınayla gedib.Men onu otağında zenn edirdim.Eyni de nazik imiş.Fırtına delidi özün bilirsen.Bu vaxta kimi gelmeli idi...
Qızın sözünü yere düşüb parçalanan fincanın sesi kesdi.Her kes Martine baxarken Martin qorxu ile inildedi yerinde.
-Yox!Yox!Yox!
Zerif hirsle ona baxıb qaşlarını çatdı.
-Ne yoxu Marti?Deyirem ki,atla meşeye teref

<< 1 ... 174 175 [176] 177 178 ... 228 >>