bitirer bitirmez,qıza bir söz demeye icaze vermeden,gözünden axan yaşı da ondan gizlederek,sertlikle bağrına basmışdı.
Çaresizlik içinde,atını yağışın altında qaranlıq meşede,o teref,bu terefe sürüb,onu axtarırdı.Gözünden süzülen yaş,yağışın suyuna qarışırdı o anlarda.Kim deyirdiki kişiler ağlamaz?Ağlayardı!Hemde hönkürtü ile ağlayardı!Her şeyden evvel çaresizlik ağladardı insanı.Cinsinden,irsinden,irqinden asılı olmadan.Heç bir yerde tapa bilmirdiler Leylanı.Yox idi!Sanki buxar olub,havaya qarışıb,uçmuşdu qız!Yox idi!Heç var olmamış kimi yox idi ele bil.Sonra,bir ses eşitdiyine emin olub,dayandı.Diqqetini o gelen sese yöneltdi.Bir inilti idi…Bu sesin sahibini ise tanıyırdı.Kim heyatında en nifret etdiyi insanın sesini unudardıki?Yeniden eşitdi o sesi.Sarı adamın sesi dayanmadan,artarken,içinden şeytana lenet edib,sese teref yöneltdi atı süretle.
Marin Leylanı çox yaxşı tanıyırdı.Etdiyi hereketleri analiz edib,netice çıxaracaq qeder yaxşı tanıyırdı onu.Leyla heç vaxt özü istemeden bele mesuliyyetsiz bir hereket etmezdi.O an qızın neye bu qeder üzüldüyünü,ya da ne düşündüyünü de texmin edirdi,ancaq ortada görünür çox başqa,onun bilmediyi bir mesele vardı ki,Leyla çıxıb getmişdi.Leyla,her şeyden qurtulmaq istemişdi!Lenet olsun!Onun yanına gelib,uzaqlaşmaq istediyini deseydi,onu üreyi hara isteyirdise apara bilerdi.Ya da getdiyi yere onunla gederdi.Amma görülen o idi ki,Leyla tek qalmaq istemişdi ve neticesi de ortada idi.Leyla yox idi!Sebri çatmayıb,destek üçün gelen axtarış qrupunun yanından ayrılıb,atı tamamile ters yüne çevirdi ve meşenin derinliyine dürdü.Ürken at,süretle hereket ederdi ve hara geldi gede bilerdi.En yaxın ehtimal ise,Martin üçün olduqca uzaq yer idi.Meşenin lap derinliyi.Dörd saata yaxın idiki,bu soyuq havada axtarırdılar ve heç bir netice elde ede bilmemişdiler.Yene qızı tapa bilmedi Martin.Geldiyi yerinde hara olduğunu bilmirdi onsuzda.Burada sıx ağaclıq qurtarırdı ve boş erazilr başlayırdı.Çox güman ekin saheleri idi.Atı fırladıb,getmek

<< 1 ... 177 178 [179] 180 181 ... 228 >>