istediyi anda aydınlandı bir anda dünyası.Gözerini zilleyib,yerdeki qaraltıya baxdı.Bu…bu ölü heyvana,ya da kesilmiş oduna oxşamırdı.Bu insan idi!Bu…Leyla idi!Heyecanla o yöne doğru yöneldi ve atı,aniden saxladı.Celdlikle atın terkinden enib,rahatlıqla nefes aldı.Yanılmamışdı.Leylanı tapmışdı.Ayaqları ese-ese ireli gelib,qızın önünde diz çökdü.Evvelce onu sesledi,ancaq heç bir ses gelmed.Ellerini qızın üzüne qoyduğunda,öz bedenindeki istiliyin bir anda çekildiyini hiss etdi ele bil.Elini yanmış kimi dehşetle geri çekdi.Leyla buz kimi idi!Derin bir nefes alıb,özünü toplamağa çalışdı ve bu defe,qızın nebzini yoxladı.Yox deye bilecek qeder zeif atırdı.Şükürler olsun ki,atırdı.Tez cibinden telefonunu çıxardı ve siqnalın olmadığını gördü.Elave heç ne ede bilmeyeceyinden,sesini kimlerinse eşideceyine ümid edib,var gücü ile bağırmağa çalışdı.Handan-hana yanına bir atın yaxınlaşdığını hiss etdise bele,üzünü qaldırıb,baxmadı.Ese-ese danışmağa başladı.
-Kömek getirmek lazımdı.Çox üşüyür…Leyla onsuzda çox üşüyer.Nebzi çox zeifdi.
Ceyhun gördüyü menzerenin qarşısında dehşete düşmüşdü.Gözleri berelmişdi.Leyla,yerde,palçığın içinde ölü kimi yatırdı!Atdan bir teher düşüb,ona doğru addımladı.Sanki o adamın dediklerinin heç birini başa düşmemiş kimi,kekeleyerek soruşdu.
-Ya...yaşa..yaşayır?

Eşitdiyi ses ile başını qaldırıb,sert baxışlarını nifretle dikdi onun üzüne Martin.Hirsle ona cavab vererken,Ceyhun helede yerinde donub qalmaqda idi.
-Öldürmeyi bu defe de bacarmadın!
Martin ise ona ehemiyyet vermeden,vaxt itirmek istemediyi üçün,celd qızı qucağına alıb,havaya qaldırdı.Cansız kimi qolları havada yellenerken,başı aniden arxaya getdi.Martin,donuq halda bir anlığa dayanıb,qucağındakı qıza baxdı.Onu sinesine sıxarken,yanında hereketsiz qalan ağılsız adamın gözlerindeki,derin kederi görmemiş olmağı dilemişdi.Adam,Leylanın öldüyünü zenn edirdi.Böyük bir çetinlikle evvelce Leylanı atın üstüne qoydu ve çox keçmeden özü de sıçrayıb,ata mindi.Qızı yeniden öz qucağına çekerkeb

<< 1 ... 178 179 [180] 181 182 ... 228 >>