axı?
Saatın çox erken olmasına baxmayaraq,Zerif yerinden qalxıb,hazırlandı.Leylanın yanında olmalı idi.Evdeki adamları oyatmamaq üçün,olduqca yavaş hereket edirdi.Metbexe keçib,çayı demledikden sonra,Leylanın otağına doğru gedende,içeriden ses geldiyini eşidib,ayaq saxladı.Qapının az da olsa açıq olması sebebinden içerideki söhbeti eşidib,bütün sinirlerinin de başına vurmasına bes etmişdi.Onsuzda çoxdandır hirsini tökmeye adam axtarırdı Zerif!
Leyla,qarşısındakı qadına baxıb,üzünü buruşdurub,derinden nefes aldı.O anda üzü çekdyi ağrının tesirinden yeniden buruşmuşdu.Yene derin bir nefes ala bilmirdi.Qabırğalarındakı ağrı canını yaman incidirdi.Zeif ve solğun sesle dillendi.
-Ne isteyirsen?
-Şey...men...bele olsun istemezdim.
-Gördüyün kimi berbad veziyyetdeyem ve danışmağa halım yoxdu.Hele seninle heç!
Nergiz sıxıntı ile gülümsemeye çalışıb,danışığına davvam etdi.Sesindeki kinayeli ton ise Leylanı özünden çıxarmağa bes edirdi.
-Bax Leyla.Senden ötrü üreyimin getmediyini bilirsen.Bu cür nömreler ile her kesi inandıra bilersen,amma meni yox!
-Ne?
-Nedi çox ağıllısan sen?Ağlınca yun oynayıb,meşeye getdin,atı da hoop geri gönderdin.Sonra da yere uzanıb,seni qurtarmağa Ceyhunun gelmeyini gözledin düzdü?Sene pis xeberim var.Teessüf edirem.Seni qurtaran ağ atlı şehzade Ceyhun deyildi.Martin idi.Artıq o beynine yazsan çox yaxşı olar mence ezizim.Ceyhundan el çek!Düş yaxasından.O yazında ata olacaq!Menim uşağımın atası!Başa düşürsen?
Leylanın üzündeki teeccüb ifadesi soldu ve gülmeye çalışdı.Bedenindeki ağrıdan,bunu bele doğru ede bilmedi.Ellerini ağrıyan başına qoyub,gözlerini qısdı.
-Nergiz!İnan artıq bütün sinirlerimi yerinden oynadırsan!Bax,ciddiyem.Düz sözümdü.Sen Allah vur qoluna apar senin olsun!İstediyin qeder istifade et.Men neyniyim axı?El çek menden artıq.Başa düşürsen?El çek!Yoxsa...
Qız hirsle Leylanın sözünü kesdi.
-Yoxsa?Yoxsa yeniden onu elimden alacağını düşünürsen sen?
Ofuldayaraq,onun dediklerini eşitmemezlikden gelib,cümlesini

<< 1 ... 182 183 [184] 185 186 ... 228 >>