baxa-baxa ona yalan danışmışdı,yeni gerçeyi gizlemişdi,amma Leyla ondan cesur olub,Ceyhunu atmamış,elinden tutub,ona qelbini açmışdısa,indi cesur olmaq vaxtı Ceyhunda idi.Her ne olarsa olsun,güzgünün qabağında dayandığında,yorğun üzüne baxdığında,qarşısında xoşbext bir adam göre bilmirdi Ceyhun.Onun xoşbext olmağı üçün Leylaya ehtiyacı var idi.Buna emin idi.Onu ilk gördüyü andan qız,qelbine işlemiş,sevgisi ruhunu esir etmişdi.Ona yaşatdıqları üçün özünü heç vaxt bağışlamayacaqdı Ceyhun.Ancaq çox eqoist olduğunu da bilirdi.Leyla onu bağışlasın isteyirdi.Yeniden onun ellerini tutmaq,qelbinin döyüntüsünü hiss etmek,saçlarının o evezsiz qoxusunu ciyerlerine çekmek,gülerde yanağında yaranan o çuxuru öpmek isteyirdi.Çox şey isteyirdi,bilirdi.Ceyhun,Leylanı ömrüne isteyirdi.Qerarlı idi.Bunun üçün savaşacaqdı!
N N N N N
Leyla,çıxdığı günorta yemeyinde,qarşısında oturmuş adamın ona dediklrini dinlemirdi artıq.Tezlikle vaxtın keçmeyini,gecenin te gelmesini ve hekimin ona yazdığı o dermanı içib,ölü kimi yatmağı düşünürdü.Özünü toplamalı idi.Lenete gelmiş adam,yeniden bir anda qarşısına çıxıb ve heyatını alt-üst edib,yoxa çıxmışdı.Tebii ki,her gün şirketine gelen sayrız-hesabsız gülleri saymazsa.Tebii ki,Leyla,buna da bir çare tapmışdı.Verdiyi tapşırıq sayesinde,güller artıq şirketine daxil olan kimi arxa qapıdan çıxarılırdı.Sonra ise yaxınlıqdakı kiçik gül dükanına pulsuz verilirdi.Tebii ki,bu işe en çox sevinen de hemin dükanın sahibi idi.Ağlındakı düşünceleri yox etmeye çalışaraq,qarşısındakı adama gülümsedi ve onun daha artıq nese demeyine icaze vermeden,dillendi.
-Ayaz.Men qerar aldım.Şirketden geri çekilirem.
Ayaz,evvelce gülümsedi,ancaq daha sonra onun dediklerini başa düşdüyünde,gözleri bir anda böyüdü.Qaşlarını çatdı.Elindeki çengeli stola düşdü ve kenar masalarda oturmuş bir neçe neferin diqqetini çekdi.Leyla onun bu halına baxıb güldü.
-Mene ele baxma.Tam ciddiyem.
-Sen...Ne dediyini bilmirsen.
Rahatlıqla yemeyinden bir tike yeyib,çiynini çekdi.
-Eksine.Ne

<< 1 ... 194 195 [196] 197 198 ... 228 >>