çalışaraq,qametini dikeltdi.
-Peşmansan?Hansı etdiyine göre Ceyhun?Qarşıma keçib heç ne olmamış kimi icaze ver deyirsen.Neye göre?Sen mene ne yaşatdığını bilirsen heç?O gece dediklerinle meni ne hala saldığını,mene nece böyük bir zerbe vurduğunu?
Sesinin titremesine baxmayaraq,davam etdi danışığına.
-O gün…Sen o gün ele bil ki,meni parka-parça eledin.Mene,esas da seninle dolu olan üreyime ele yara vurmaq vurdunki,helede yaram qabıq bağlamayıb Ceyhun!Bilirsen niye?Çünki sağalmadı!
Göz yaşları üzünü isladarken,yene de davam etdi.
-Sağaltmağa çalışmadın!Heç bir cehd bele etmeden,tekrar-tekrar öldürdün meni.Sen!Öldürdün!
Sesinin qezeble çıxmasına mane ola bilmeden,davam ederken,Ceyhun qızın dediyi heqiqetlerle başını aşağı eydi.
-Sen,menim gözümün önünde onunla eyni otağa girib yatanda,men hemin vaxt,özümü otaqda ağlayıb,paralamaqla meşğul idim!Danışmaq isteyirsen?Her şeyi bilmek isteyirsen ele?
Ceyhunun yeniden o qeribe baxışlarla ona baxdığını görüb,qezeble ve qerarlılıqla tutdu onu qolundan ve arxa qapıya teref addımlayıb,süretle mekandan çıxdı.Etrafa baxıb,maşınını axtarıb tapdığında yeniden addımlamağa başlayıb,açarları çantasından çıxarıb ona uzatdı.Qerarlı baxışları adamın üzüne dikilmişdi.
-Bilirsen ne var?Buna son vermek lazımdı artıq!Yorulmuşam.Hara isteyirsense gedek,ne danışacaqsansa danış,bitsin artıq!
Ceyhun,tereddütle qızın ona uzatdığı açarları götürdü.Texmini yarım saat sonra bir heyet evinin heyetine girdi maşın.Leyla,ürek döyüntülerine mehel qoymadan,yene dik duruşunu pozmayıb,endi maşından.Adamın eve doğru addımladığını görüb,onun ardınca gedib,açılan qapıdan içeri girdi.Adeti olmasa bele,bu defe eve girende ayqqabılarını bele çıxarmadı.Arada yaranan sessizliyi bu defe böyük bir hevesle pozdu Leyla.
-He.Buyur.Seni eşidirem!
Artıq sessiz qalmamasının lazım olduğunu bilib,bütün cesaretini toplayaraq,qızın qarşısında dayandı.
-Leyla…sen mene ele baxdıqca men,men lal oluram.Yalvarıram mene ele nifretle baxma Leyla.Bütün dediklerim,yeni

<< 1 ... 199 200 [201] 202 203 ... 228 >>