bütün bu olanlar...Leyla,çox gecdi belke.Belke de artıq heç bir menası bele yoxdu amma,menim heyatımda tek doğrum var.Men seni sevirem.
Bu üç kelimeni bir zamanlar onun dilinden eşitmek üçün neler çekmişdi.İndi ise qeribe idi ki,bütün bunları eşitmek,Leylada gülüş hissinden başqa bir şey yaratmırdı.Güldü de...Dayanmadan,gözünden yaş axana kimi güldü.
-Ne?Sevirsen?
Dayanıb,nefes almağa çalışdı ve gülüşünü saxlayıb,qezebli baxışlarını ona dikdi.
-Bilirsen ne var?Sevgi bu qeder ucuz deyil Ceyhun bey!
-Leyla...
Elini qaldırıb,onun davam etmesine fürset vermeden,dayandırdı.Dodağının kenarını dişleyib,özünü ele almağa çalışdı.Bu gün,bu an onun bütün çekdiklerinin imtahanı idi.Eger özünü toplamağı bacarıb,onun qarşısında dik dura bilse,son olacaqdı artıq.Bundan sonra öz sakit heyatına rahat davam ede bilecekdi.
-Sen!Mene fahişe dedin Ceyhun.Heyatından qovdun.Men ise senin üçün,her şeye reğmen qürurumu heçe saydım.
Gözünden süzülen yaşın,qarşısını almadı.Sesinin titremesi bele vecine deyildi.Her şeye böyük bir nöqte qoymağın ve heyatı ile üzleşmeyin zamanı idi.Bilirdi Leyla.
-Qulaq asmaq isteyirsense,diqqetle qulaq as mene Ceyhun.Çünki indi danışacam her şeyi.Sen,Ceyhun,menim içime,qelbime,ele işlemek işlemişdin ki,men senin gözlerini görende başa düşmüşdüm bunu.İlk defe bir insan menim üçün bu qeder deyerli oldu ve men,ona sonsuzadek güvenib,inandım.İcaze verdim menliyimi esir almağına.Her şey o qeder mükemmel idi ki...Sırf senin yanında olum deye,elimi tut deye,sene ele bir nişanlııq teklifi etdim eslinde.Keçirdiyim o qısa vaxtda men senin yanında başqa biri oldum.Sonra,Bakıya döneceyim gün,o restoranda eşitdiklerim...Sen eslinde böyük bir yalan imişsen Ceyhun.Gözlerimin içine baxa-baxa yalan demisenmiş.Özüm bile-bile,sırf etiraf ele deye,üstüne düşdüm,amma senin heç vecine bele olmadı.Sonra o qeza.Men seni doğurdan da unutdum ve yene seni ilk gördüyümde olan oldu.Yene mene yalan dedin.Yene menden seni gizledin Ceyhun.Yene men senin yanında qaldım.Özümü sene

<< 1 ... 200 201 [202] 203 204 ... 228 >>