bileydi.Onun qollarında yeniden can tapa bileydi kaş...Qollarını ireli uzatmaq evezine arxasına parıb,bağladı.Gözlerini böyük bir cüretle qaçırdı onun gözlerinden Leyla.Çaresizlikle derin bir nefes aldı.Gözlerine yeniden dolan yaşların,menliyinin ona olan ehtiyacı olduğunu bilerek,buna bele fikir vermeden,ireli,ona doğru addımlamaq evezine,bir addım geriye atdı.Bunu bele etmeye sanki bütün gücünü serf etmişdi.Gözlerinin önünde oynayan xatireleri ile titredi bedeni.Bir addım daha atdı arxaya.Biri daha...biri daha...Gzlerini ona doğru uzanan ve havada asılı qalan elden ayırmadan,başını sağa-sola sallayaraq dillendi.
-Men senin elini tuta bilmerem.Bir daha...bir daha yaşadıqlarımı yaşaya,özümü senin üçün alçaldıb,yox say bilmerem.Neceki...nece ki meni...
Elleri ile üzünü quruladı ve boğazını düyüm eden qeherin sayesinde,üzünü yana çevirib,vecsizlikle baxışlarını gezdirdi etrafda.Başını bir anda yuxarı qaldırdı.Qametini dikeltdi ve ses tonunu düzeltmeye çalışaraq davam etdi.
-Nece ki,meni düşünmeden heyatından qovmuşdun,elece de zehmet çek,yadından çıxar.Unut!Bir daha da yoluma çıxma Ceyhun.Ya da ki,Eli.Ferq etmez her kimsense.Çünki men artıq bunu edirem.Senin az önce mene dolanan qolunu,meni qovduqdan sonra o qadına sarıldığını gördüyüm andan vaz keçmişem men senden.Derdinden ölsem de,vaz keçmişem.Seni sevsem de,men senden vaz keçmişem!
Başını qaldırıb,onun perişan üzünde gezdirdi baxışlarını ve bütün gücünü serf ederek yeniden qametini düzeltdi.Bir söz bele demeden,ireli addımlayıb,stolun üstündeki açarları götürdü ve dabanları üstünde fırlanıb,qonaq otağından çıxdı.Bir neçe saniye sonra,ayaqqabısının dabanının yerde yaratdığı taqqıltı sesi,açılıb-örtülen qapının sesi ile tamamile kesildi.Sonra ise heyetden bir maşın sesi geldi.
Getmişdi...Evde yaranan sessziliyi derin bir hönkürtü sesi evezleyerken,yeniden tekrarlandı tarix onlar üçün.Vicdansızlıqla Leylanı tehqir edib,arxasına bele baxmadan perişan halda onu buraxıb getdiyi günde,Leylanın aniden yere çöküşü

<< 1 ... 204 205 [206] 207 208 ... 228 >>