gelen televizor sesi ile addımlarını o terefe doğru yöneltdi.Üzünde tebessümle Ceyhunun yanına gelib yanında oturdu.Ceyhun qolu ile onu özüne çekdiyinde Leyla rahatlıqla başını onun sinesine yasladı.Saçlarında hiss etdiyi kiçik öpüşlerle ona daha da möhkem sarıldı.
-Neye gülürsen bele?
Üzündeki gülüş daha da genişleyende eminlikle inanmırmış kimi pıçıldadı.
-Tebrik edirem.Qızımız aşiq olub.
Ceyhun bir anda eşitdiklerinden dehşete düşmüş kimi yerindece donub qaldı.Daha sonra ise qaşlarını çatıb Leylanı çiyinlerinden tutub üzüne baxdı.
-Sen ne dediyini bilirsen heç?
Leyla Ceyhunun üzünü elleri arasına alıb gülümseyerek başını yelledi.
-Ah...menim sevgilim de qızını qısqanırmış.
-Sene o oğlanla Nazlını birde oynamağa qoymamağı demişdim.Görürsen noldu?O hele balacadı Leyla.
Kimden behs etdiyini bilmirmiş kimi üzüne teeccüb ifadesi yerleşdirib bilerekden saflıqla soruşdu.
-Hansı oğlan?
Çatılmış qaşlarını düzeltmeden yüksek sesle cavab verdi.
-Menimle oyun oynama.O kirpibaşı deyirem.
-Ayıbdı Ceyhun!Onlar hele uşaqdılar.Nazlının beş yaşı var hele.
Özüne xas terslikle bir qeder sert ses tonu ile elave etdi Ceyhun.
-Dörd!Dörd yaşı var.
-İki hefte sonra beş olacaq.
-Xoşum gelmir o kirpibaşdan!Qurtardı getdi.Onlar birde bir yerde oynamayacaqlar.
Bezgin halda derinden nefes alıb gözlerini süzdürdü.
-Ceyhun şişirdirsen.
-Keçen defe Nazlıyla evcik-evcik oynayanda gördüm onları.Qızım onun üzünden öpüb işe yola salırdı.Heç bilirsen bu nedi?Yada mene ne dedi o balaca şeytan?Anamda seni öpüb işe yola salırmışmışmış…
Kiçik qeh-qehesini gizletmeden qollarını onun boynuna dolayıb üzünden öperken söhbetlerini davam etdirdi.
-Elbette ki,bilirem ezizim.Çünki uşağı düz bir hefte Nazlıya yaxın qoymamışdın.
-Hele o gün yanaqlarından sıxıb,menim arvadım başqası olsa sen de sevgilim olarsan deyirdi qızıma.Yuxuda görer Nazlımın gül üzünü.Yolacam onun o kirpi başını.
-Onlar oyun oynayırdılar Ceyhun!Sen evvel bele deyingen deyildin axı heyatım.
-Ele oyun olar?Yeddi

<< 1 ... 217 218 [219] 220 221 ... 228 >>