hirsle ondan ayrılmasını ve terslikle yatağın qırağında eyleşdiyini seyr etdi heyecanla.Bu qadının her halını ayrılıqda sevirdi.Hele ki,qısqanclıqdan deli-divane idise…
-Niye qısqanırsanki heyatım?Olub-keçenleri deyiremde.
Leyla ise çatıq qaşlarla ayağını yere vura-vura onu dinlemeden deyinmeyine davam edirdi.
-Bilmemişdik.Gülüşü,baxışı,ay ne bilim ezeleleri,boyu,buxunu,o yaraşıqlı yumruq atılası sifeti.Ümumiyyetle o qızlarda zerre qeder ağıl yoxdu.Hem bilirsen ne var…
Sözü Ceyhunun onu möhkemce qucaqlaması ve qehqehesi ile kesilerken küskünlükle üzünü yana çevirdi.Bu defe de adamın o melodic sesi eşidildi.
-Biri gülüşüne vurulur,biri duruşuna,biri saçlarının etri ile bihuş olur,biri gözlerindeki o işıltını görmek üçün gic-gic hereketler etmeye başlayır.Bezileri senin sesini eşitmek üçün xüsusi canfeşanlıq edir.Men ise her ne qeder qısqanclıqdan deli olsam da bir şeyi lap deqiq bilirem.
Bir neçe saniye bundan önce yana tutduğu üzünü heyat yoldaşına teref çevirib,utancaqlıqla onun üzüne baxdı.
-Bilirem ki,sen yalnız meni sevirsen ve yalnız ve yalnız mene aidsen.Hetta mene bir dünya gözeli çoxbilmiş bir qız övladı bele vermisen.Tebii ki…bir oğlumuzda olacaq.
Yavaş-yavaş üzüne yayılan tebessümle bir anda onun dodaqlarına yapışıb,ince qollarını Ceyhunun boynuna doladı.Dodaqları vasitesile bir-birlerinin ruhuna ruh qatarken Leyla onun qucağına teref ne vaxt çekildiyinden xebersiz oldu.İstekle bir-birlerinin öpüşlerine qarşılıq verdiler.Qısa bir anlıq bir-birlerini geri çekdiklerinde istek dolu sesleri eşidildi.
-Ve sende menimsen Ceyhun…
-Heyatımsan Leyla.
-Seni sevirem.
-Seni sevirem.Ozel Bolum
Evvelce qara gözleri birden açıldı ve o teref bu terefe boylandı.Yorğanı üstünden atıb,ayağa qalxdı ve astaca otağının qapısını açdı.Az açılmış qapıdan başını çıxarıb,etrafa göz gezdirdikden sonra,yene sessiz olmağa çalışaraq pillekenlere teref qaçdı ve anasının tapşırdığı kimi ehtiyyatla endi pillekenleri.Gedeceyi yön belli idi.Metbex!İri metbexden içeri

<< 1 ... 221 222 [223] 224 225 ... 228 >>