qaldırıb,onun boynuna doladı ve gülümseyerek cavabladı Ceyhunu.
-Biz,beşimiz bundan sonra yeni aile çerçivemize çox yaraşacayıq yaraşıqlım…
Gözlerinde her zaman ümid,qelblerinde her zaman sevgi daşıdı onlar.Ümidinizin ve sevginizin heç vaxt bitmemesi dileyi ile…
SON...
Son ... ?
Eslinde son deye bir şey yoxdu.Bir kitabda oxumuşdum.Çünki her son bir başlanğıcdır deyilirdi orada.
"Qapının ağzında dayanıb,onu başqasının yanında o veziyyetde gördüyümde başa düşmüşdüm.Onun üçün uşaqlığının yalnız ve yalnız besit bir xatiresi idim men.O an hiss etdiyim o hiss qısqanclıq deyildi!Mene olmayan bacısı gözü ile baxan gözleriydi inciden.Amma unudur!Ne menonun bacısıyam,nedeki o menim qardaşım!Menim onsuzda iki qardaşım var!Ad gümünde,bizim heyetimizde,başqası ile öpüşürdü heyvan!Her ne qeder,anam,atam ve ağıldan kem qardaşlarım menim güclü olduğumu deseler de men,Kamranı başqası ile paylaşacaq qeder güclü deyilem!
Eh...günlük.O seninle bele meni ele salır.Deyirki,inana bilmirem sene Nazlı.Balacalar kimi günlük tutmusan ve ora gic-gic nese yazırsan.Axı hardan bilsin,senin her setrine onu köçürdüyümü?
Özünün de dediyi kimi ne ağ atlı şehzadeler mövcuddur,nedeki mükemmel insanlar.Off hansı dövrde yaşayırıq.İndiki qızların (men de daxil) arzusu ağ atdansa ağ son model maşındı.Gel eyri oturub,düz danışaq.Şehzadeye de qalsa,esil şehzadeler EErebistanda var.Heresinin de 5-6 arvadı.Neynireme men ağ atlı şehzadeni?Her neyse.Onsuzda onun meni sevmesi,yada menim ferqime varması üçün möcüze lazımdı.Özün de bilirsen axı.Men möcüzelere inanmıram.Reallıq adamıyam.Vessalam!
Bilirsen?O menim üçün çox deyerlidi.Amma deyermi?Onu bilmirem...."
Çölden gelen sesler ile celd defteri bağlayıb,her zamankı çekmecesine qoydu Nazlı.Otağından çıxıb,yeniden aşağı endiyinde Kamran özünden emin halda qıza yaxınlaşıb,qıvrım saçlarını qarışdırdı.
-Hey…İnsan da ad gününde qaşqabağın töker.Valla menden demek.Daha da eybecer olursan bacişko.
-Sensen eybecer!
-Hıh…Men?
Bir qaşı yuxarı qalxmış
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
