restoranına seher yemeyi üçün endi.Zala daxil olduğunda bir çox kişinin baxışlarının onun üzerinde cemlenmesinin ferqinde bele deyildi.Makiajsız işıl-işıl parıldayan derisi ise etrafa işıq saçırdı sanki.Öz gözelliyinin ferqinde olmasa da onu gören her kes bunu aydın görürdü.Iri qehveyi gözleri,ölcülü ve dolğun çehrayli dodaqları,üzüne çox yaraşan kiçik burnu ile mukemmel biriydi o.Tünd qehveyi uzun saşları belinde dalğa kimi dalğalanırdıi sanki.Yemeyini yedikden sonra saatına nezer saldı.Özünü ele almağa çalışırmış kimi bir neçe saniye dayandı ve emin addımlarla resepsiona doğru getdi.Toğrul zeng etmemişdi.Ne bir zeng,ne bir mesaj.Bu heçde normal deyildi.Genc qizin heyranlıqla onu süzmesini vecine almadan dillendi.
-Toğrul Sefiyev otağındadır?
Qız kompüterine göz gezdirdikden sonra başını yox menasında sağa-sola yelledi.Daha sonra ise ona üstünde öz adı yazılmış olan kiçik bir zerf uzatdı.Maraqla zerfe doğru elini uzadarken,bir yandan da qızın türk dilinde ona dediklerini dinlemeye başladı.
-Toğrul bey bu sabah erkenden çıkış yapmış efendim.Siz nişanlısısınız galiba?Bunu size iletmemizi istedi kendisi.Acilen işi çıkdığını ve Bakuye geri doneceğini söyledi.
Leyla hirsinden qızardığını bele anlamadan zorla gülümsemeye çalışdı.Ferqinde bele olmadan ince barmaqları arasında tutduğu ağ zerfi sıxmağa başlamışdı.Çetinlikle qıza teşekkür edib oradan bir neçe addım aralanarken zerfi çoxdan açmışdı.
-Bağışla Leyla.Amma men senin o çox vacib gecende seninle yan-yana ola bilmeyecem.Bakıya qayıdanda danışarıq!
Aniden içinde baş qaldıran berkden qışqırmaq isteyini yatışdırdı.Hirsinden deliye dönmüş olsa bele,elinden heç neyin gelmediyi gerçeyi ile üzleşdi.
"Zibilin biri zibil!Bunu senin burnundan fitil-fitil getirmezsem eger onda mene de men demesinler…İt oğlu it!"
Hirsle vereqi bir qeder aralıdakı zibil qabına cırıb atdı.Ne qeder zeng etse de Toğrulun telefonu cavab vermirdi.İçinden bağıraraq "-ALÇAQ!" deyib bir başqa yere zeng vurdu.Sakitleşmeye çalışsa da sesi
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
