idi ve en esası ise bütün qelbiyle inanmırdı.Severek evlenen anası ile atasının hekayesi,atasının bir gün başqa bir qadınla evi terk etmesi ile bitmişdi.Daha sonradan ise atasından aldıqları ölüm xeberi onları sarsmışsa bele o sırf anasına göre heyata tutunmuşdu.Mektebde derslerinde olan müveffeqiyyeti sayesinde tam on beş yaşında,yaşıdlarından ferqli olaraq erken mektebi bitirib,universitete yüksek balla daxil olmuşdu.İkinci kursda oxuduğu zaman bir şirket terefinden tesadüf esasında keşf edilib işe devet olunması ve orada işlemesi de onun taleyinde idi.İnformasiya ve telekommunikasiya texnologiyaları sahesindeki uğurları sayesinde evvelce yığdığı pullarla özüne kiçik bir kompüter dükanı açmış,daha sonra ise mentiqini ve emeyini ortaya qoyaraq işlerini böyütmüş,netice olaraq da öz halal emek ve zehmetinin sayesinde özüne aid bir şirket qurmağı bacarmışdı.Qazandığı sadiq dostlarını ise heyatının hediyyesi adlandırmışdı.Heç bir şeye baxmayaraq sade biri kimi görünmüşdü o her zaman.Etrafında hemişe gözel qızların olması da onun yaraşıqlılığına bağlı idi.Bu yaşına kimi heç bir qızın arxasınca qaçmamışdı.Heç kesi elde etmek üçün kiçik bir istek bele duymamışdı.Ta ki, onu görene kimi...Gecenin işıqlarını bele söndürmüşdü sanki onun etrafa saçdığı işıq.
Selim dalğın halda qızı seyr etdi çatılmış qaşları ile.Sonra birden xezine tapmış biri kimi yavaşdan qışqırdı.
-Tapdım.Deyirem bu qızı hardan xatırlayıram?
Ceyhun sevincle işıldayan gözlerinin ferqinde bele deyildi üzünü Selime çevirdiyinde.Heyecanla soruşdu.
-Onu...tanıyırsan sen?
-Gözeldi he?
Ceyhun ona cavab vermek evezine gözlerini yeniden genc qıza zillediyinde yene onun o mükemmel gülüşü ile gördü.Udqundu.Bu ne hissi idi bele?Üreyi niye bele süretle qaçırmış kimi döyünürdü?Gözlerini bes ondan niye ayıra bilmirdi?Ayırmaq istemirdi?Yeni…yeni,aşiq olmuşdu?Öz-özüne gülmeyi geldi.Elbetteki yox!Ne eşqinden behs ede bilerdi axı?Bu qeder qısa vaxtda bu ola bilmezdi!Ola bilmezdi düzdü?Ama o zaman niye ağlında ondan

<< 1 ... 44 45 [46] 47 48 ... 228 >>