möhteşemdi.
-Bilirem ama...bilirsiz bu heyat mene göre deyil axı...Amma deyesen bundan başqa bir çıxış yolum yoxdur.Şirketi atam mene emanet qoydusa onun emanetine xeyanet ede bilmerem.
-Mence doğru olanda budur qızım.Bu arada mükafatlandırma merasimi saat sekkizde başlayacaq.Sonra ise devete start verilecek.Gecikmersiz düzdü?Hem senin nişanlınla tanış olmaq isteyirem.Dünen de tanış olmaq qismet olmadı.
Leyla qısa gülümsemeyle başını razılaşma menasında sallayıb qısıq ses tonu ile -oldu- deyerken bele ağlı qarmaqarışıq idi.Ne edecekdi indi?Saat sekkize kimi Toğrulu İstanbula geri getizdire bilerdimi?Semed beyin yanından ayrıldığında telefonuna gelen zengle Toğrulun şirkete geldiyi xeberini aldı.Ağlına gelen düşünce çılğınca idi ama belke etmeye deyerdi?Saatına baxdı.Saat 11 olmaq üzre idi.He elbetteki çatdıra bilerdi.Bakıya gedib,Toğrulu razı salıb,onunla yeniden geri qayıda bilerdi.Celd otağına gedib çantasını götürdü.Telesmeli idi.Liftin düymesini basdı.Onu bele gözlemeye sebri çatmadığından pillekenlere doğru yöneldi.Ömründe ilk defe üreyi bele deli kimi atırdı.Etrafdakı insanlara fikir vermeden olduqca süretle addımlayırdıki birden zerble neyese çırpıldığını hiss etdi.Bu nece olmuşdu?Nece qarşısındakı direyi gormemişdi axı?Hem yolun ortasında direyin ne işi vardı?Bedeninin sarsıldığını hiss etmesi çox vaxtını almamışdı.Açıq qoyduğu uzun saçlarının bir qismi üzüne tökülerken hiss etdiyi ağrıdan yavaşdan qışqırmışdı da.Hirsle elini qaldırıb üzündeki saçları çekerken Toğrula içinden dediyini zenn etdiyi sözlerini bele sesli deyirdi.
-Lenete gelesen Toğrul!Bu günü senin burnundan getirmezsem eger mene de Ley...
Aniden dayandı.Başını yavaşca qaldırıb direye zilledi baxışlarını.Bu ki direk deyildi.Bir qolundaki istilik..bu hiss...Sertlikle başını çevirib qoluna baxdı.Qolunu tutan ellerden çekib çıxardı qolunu.Zerble deyerken bele direk sandığı uzun boylu,iri bedenli adama baxdı ürkekce.Tünd qehveyi gözleri yaşil gözlerle kesişdiyi an üreyinin o cür berkden

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 228 >>