saldı.Ceyhun sanki qızın ondan bu qeder aralı dayanmağını istemirmiş kimi tereddütle bir qeder ona yaxınlaşdı.Qolunu qaldırdığında sanki Leyla da ele bu teklifi gözleyirmiş kimi içinde yaranan ona sığınmaq isteyini yerine yetirdi.İnce ve narın bedenini onun sert bedenine söykedi ve qalın qolların onu qucaqlamasına icaze verdi.Buda yetmezmiş kimi başını onun sinesine,çiyni ile boynunun arasına yasladı.Qaşlarını çatıb bir an bele fikirleşmeden danışdı.
-Men bu heyatı istemirem.
Onun qolunu oxşayan eli Leylanı bir qeder de cesaretlendirmiş ve sakitleşdirmiş olacaq ki,davam etdi.
-Varlı olmaq istemirem.Özümü geri isteyirem men.Bu heyat meni yalançı eledi.Böyük bir yalançı!Şirket hara,bu qeder deb-debe,var-dövler,pul hara…men hara.O evvelki men hara,indiki men hara…
-Evvelki sen…O nece biri idi?
-O adi istekleri olan biri idi.Balaca,şirin iki mertebeli,yaşıllıq içinde evinin olmasını xeyal eden biri.Sade,adi bir heyat isteyen biri.Yağışın altında islanmağı seven biri.Halbuki indi saçlarımı pozar deye yağışı da beyenmirem.Özüne ve qonşularına yemek bişiren biri.Amma indi,üstümden etir yerine yemek qoxusu geler deye metbexe bele keçmirem.Her altıncı bazar günü qaldığı o bir mertebeli evinin yola açılan penceresinde belke atası bu defe geler deye onun yolunu bezmeden gözleyen o qızcığaz olmaq isteyirem yene.Halbuki,gözlemeyime baxmayaraq onun gelmeyeceyine emin idim.Bu qeder pulumun olmasına baxmayaraq da biliremki,men heç vaxt o eve sahib olmayacam.Çünki o ev xoşbext birinin,indi mene çox uzaq olan birinin xeyalıdı ve ele olaraq da qalmağa davam edecek.
Qolları ile onu daha möhkem sarıb,sinesine sıxdı.Dodaqlarını saçlarına basdırarken,qoxusunu içine çekmekden heç bir an olsun çekinmedi.Bir an gözünün qarşısına atasını hevesle gözleyen o qızcığazın görüntüsü geldiyinde içi sıxıldı.Leyla güclü idi.Yaxud güclü görünmeye çalışan,lakin hele de atasının gelmeyeceyini bile-bile yolunu gözleyen o balaca qız idi.
-Sen ömrümde tanıdığım en dürüst insansan Leyla!
-Menim

<< 1 ... 66 67 [68] 69 70 ... 228 >>