aparacam.Zehmet olmazsa maşına eyleşe bilersinizmi?
Leyla usanaraq ona baxıb,derinden nefes aldı.Geri çekilmeye heç de niyyeti yox idi.
-Menim işim var.Yemek yemek isteyirem.Tek!
Ceyhun qızın qolundan tutub maşına doğru apardığında Vedat adlanan işçi maşının ön qapısını açmışdı.Leyla mecburen ona açılmış qapıdan içeri girib,yerine oturdu.Ceyhun yerine keçib,maşını işe saldığında hele de gülümseyirdi ve nedense bu bele qızın sinirlerine toxunurdu.
-Qaş-qabağını tökme.Tek yemek isteyirsense,tekce yeyersen.
-Ele şey olmaz.Men yeyende ağzıma baxası deyilsenki?
-Yaxşı.Nece isteyirsense ele olsun.
-Senin işin yoxdu?Artıq azadsan.Menden ne isteyirsen başa düşmedimki
-Men onsuzda azad idim Leyla.
Dediyi her bir söz,qelbine bu qeder toxunmalı deyildi.
Üzünü hirsle pencereye çevirdi.Maşın gösterişli bir restoranın qarşısında dayandı.İçeri keçdiklerinde baş ofisiantın hörmetle onunla danışdığını gördüyünde bele teeccüblenmedi.Axı nece ola bilerdiki,onu gören her kes onunla bu cür semimi ünsiyyet qurur ve en esası hörmet edirdi?İçinden güldü.Onun,Leyla Bedirzadenin bele hisslerini alt-üst etmemişdi beyem bu adam?Etmişdi!
Bir gerçek ile de üz-üze qaldı ki,ona uzağı on deqiqe hirsli qala bilirdi.Her ne cür edirdise,sakit qaldığı vaxtda bele üzünü güldürürdü.
İşare edilen masaya keçdiyinde bilerekden qaşlarını çatıb,hirsli görünmeye çalışdı.Onun üzüne baxmadan menyunu eline aldı.Yemeklerini sifariş verdikden sonra ofisiantı durdurub,bir qedeh de qırmızı şerab sifariş etdi.Ceyhunun ters-ters ona baxdığını gördüyünde yene mesafeli ve soyuq baxışlı biri olmağı bacarmışdı.
-Nedi?İçki içmek üçün senden icaze alacağımı düşünmürdün her halda?
-Teyyareye mineceksen ve saat hele günortanın biridi.İçmesen daha yaxşı olmazdı?
-Yox.Olmazdı.İşime qarışma.Ne istesem onu ederem.Heç kim mene ne edeceyimi deye bilmez.Sen bele!
-Neye hirslendiyini soruşa bilerem?
-Hirsli deyilem!
-Hirslisen ve ele buna göre de içki içmek eşqine düşmüsen.
Sesli halda gülüb elini havada

<< 1 ... 68 69 [70] 71 72 ... 228 >>