kemer!!!Leyla…..
Yayın ortasında hava ele qaralmaq qaralmış,ele külek esmeye başlamışdı ki,bu tutqunluğa nişan üzükleri hele de barmaqlarında olan bir cütlüyün el-ele olaraq olduqları bahalı bir maşından çıxan tüstüsü qarışmışdı.
Ceyhun özünü Leylanı qorumaq üçün qızın üatüne atmaq istemişdise bele,taxılı olan tehlükesizlik kemeri buna icaze vermezken,her şey üçün artıq çox gec idi.Çünli,Leylanın başı çıxdan maşının ön güzgüsüne çırpılmışdı.
Siqnal sesleri bir-birine qarışdığı anda Ceyhun gözlerini çetinlikle aralayıb,yanında qan içinde görünen qıza baxdı.Dodaqları arasından pıçıltı ile bir söz tökülerken,gözleri qaranlığa teslim olaraq bağlanmışdı.
-Gece gözlüm…Yerinden qalxdı celdlikle.Otaqdan çıxan hekime dikdi her zamanki kimi ümid dolu gözlerini.Sehv eşidirdi ya hekim doğurdan da onun axırki,oyandığını xeber verirdi?Qulaqlarındaki uğultunu söndüre bilmedi.Hekim yanından keçib getdiyinde bir el toxundu çökmüş çiynine.Başını çevirdiyinde yene Selimi yanında gördü.Bir anda sevincini paylaşmağa birini tapan uşaq kimi gülerek onu qucaqladı.
-Gözuün aydın dostum!
-S..Selim...oyandı?Oyandı!
Selim gülerek onun çiynine vurdu.
-Sersem.Düz iki gündür bu günü gözleyirsen.Mence içeri keçib onu görmeyinin vaxtıdı.Otağa keçirilecekmiş bir azdan.Bir daha gözün aydın Ceyhun!
Qeza zamanı özü yüngü xesaretler almışdı.Ancaq bir an bele hekimi dinleyib,uzanıb istirahet etmemişdi.Böyük bir sebrle ve en esası ümidle iki gündür onun oyanmağını gözlemişdi. Heyecanla otağın qapısının ağzına geldi.Yeqin ki,indi onu qarşısında gören Leyla,yene ona gülümseyecek ve yene lağca "menim sevgili yad nişanlım" deyecekdi.Ne deyerse desin,onun yaşadığı üçün Allaha minnetdardı.Leylanın ayağındakı ce qabırğalarındakı sınıq ve çatlardan elave başqa xesareti de var idi.Xestexanaya kelle-beyin travması ile yerleşdirilmişdi ve beyninden bir defe ağır bir emeliyyat keçirmişdi.Hekimin icazesi ve onu çox yormamaq şertile titreyen eline fikir bele vermeden qapının destediyini aşağı endirib,aığr

<< 1 ... 72 73 [74] 75 76 ... 228 >>