addımlarla içeri keçdi. İçeri keçdiyinde ilk olaraq xestexana yatağında uzanmış qızı gördü.Üzünün rengi saralmışdı ve başı da sarıqlı idi.İçeri birinin keçdiyini hiss edib, Ceyhunun en sevdiyi iri qehveyi gözlerini ağır-ağır ona doğru çevirdi.Yatağın yanına yaxınlaşıb dayandı.Sonra qerarlı halda onun elini tutdu nazikce.Gülümsedi.
-Leyla...Çox şükür ki,yaşayırsan.
Qız teeccüble gülümseyib boş gözlerle onu süzdü.Bir qeder uzanmış saqqallı halı ile qarşısında idi.Gözlerinin altı çökmüşdü adamın.Zeif sesile dillendi.
-He.Çox yaxşıyam düzdü?Başım ağrıdan partlayır,ayağım gipsdedi,qabırğalarımdakı zedede nefes bir BALACA canımı ağrıdır ve heqiqeten de men çox yaxşıyam.En pisi ise bu gömgöy göyermiş sifetimle kabus kimi görünürem indi.Tibb bacısı ora güzgü qoymuşdu.Onu redd ede bilersen burdan?
Bu qadınlar ne qeribe mexluqlar idi bele?Ölümden döndüyünü fikirleşmeden,çirkin göründüyünü düşünüb,bunu özlerine sanki en vacib mesele bu imiş kimi derd etmeyi unutmurdular.Gülümseyerek razılıq bildirdiyinde Leyla elini yavaşca çekib onun iri ovucundan çıxardı.Gözleri yene onun üzünde gezdi.
-Bilirem.Mene hirslisen.Belke daha diqqetli olsaydım,her şey başqa cür olardı.
Leyla bir anda yeniden o soyuq,mesafeli ve qeddar baxışlı biri olmuşdu onun qarşısında. Bunu otağa ilk girdiyinde de hiss etmişdi.Yolunda getmeyen nese vardı sanki.Qız derinden nefes aldı ve bunun neticesinde üzünü buruşdurduğunda,Ceyhun onun canının ağrıdığını hiss eledi.
-Qulaq as yaraşıqlı!Sene bir sual verecem.
Dayanıb yeniden Ceyhuna baxdı.Sebebini bilmese de vereceyi sual ele indiden içini sıxmağa bes edirdi.
-SEN KİMSEN?
Eşitdiyi sualın tesirinden sözleri boğazında düyümlendiyinde Leylanın ona verdiyi ikinci sualla teeccübü daha da artarken,artıq başının gicellendiyini de hiss edirdi.
-ve...en esası men bu haldayken niye yanımda sen varsan?Nişanlim Toğrul hardadı?
Nişanlım Toğrul!Bu ne demek idi?Qızın açıqlıqla ondan cavab gözlediyini bilirdi Ceyhun.Ancaq kelimeleri toplayıb,heç cüre ağzından

<< 1 ... 73 74 [75] 76 77 ... 228 >>