kömeyile Leyla yumuşaq yatağa oturduğunda üzünde xefif bir tebessüm bele vardı.
-Sene şirketimin olduğunu demişdim ve sen mene gülmüşdün.Qısacası inanmamışdın.Her ne ise.Hekimin dediyini unutmamalısan.Özünü çox yormaq yoxdu.İstirahet etmelisen.Yene de,eger sen qane edecekse,deye bileremki,öz şexsi işim var ve gördüyün kimi de,qazancım da kifayet qederdi.
Ceyhun qapıya teref yöneldikden sonra ne ise xatırlamış kimi geri döndü.
-Leyla,menim de otağım bu mertebededi ve hetta dehlizin başındakı otaqdı.Amma,eger sen rahatsız olarsansa men yuxarı…
Onun sözünü bitirmeyine icaze vermeden müdaxile etdi.
-Buna ehtiyac yoxdu Ceyhun.Heqiqeten.
-Yaxşı onda.Birde,Nuride xanım bu evde qalmır.Hefte içi bir neçe saatlıq gelib,yemek falan bişirib,evin işlerini görüb gedir.
-Nece yeni,sen evde yemeyini tek başına yeyirsen?
-Evde yemek adetim deyil.Onsuzda eve elede bağlı biri deyilem.Eslinde bu ev menim üçün otel kimi bir yerdi.Geceleri yatmaq üçün lazım olan bir yer.Amma,artıq sen burada olduğuna göre,çalışacam işden tez gelim.
-Ceyhun…Men senin heyatına müdaxile ede bilmerem.Yeni,evin getirdin,çox sağol,amma daha artığını istemirem.Ehtiyac yoxdu.Sağalandan sonra onsuzda çıxıb gedecem.
-Men indi çıxıb gedirem Leyla xanım ve siz uzanıb istirahet edirsiz.Onsuzda bir azdan dermanının vaxtıdı.O vaxta kimi yatsan yaxşı olar.Nuride xanıma da demişem,axşam yemeyine gözel bir süfre hazırlayacaq.Ve men,eve tez gelecem Leyla!
Ceyhun çıxıb getdikden sonra,telefonuna gelen zengi görüb,açdı.Bu yeni telefonu ona Semed bey getirmişdi.Qeza vaxtı öz telefonu parka-parça olubmuş.Uzandığı yerinden qalxmadan –alo-dediyinde,qarşı terefden gellen qışqırıq sesi ile diksinib,üzünü buruşduraraq,telefonu bir qeder qulağından aralayıb,gülümsedi.
-Hey,qulağıma qışqırmasan yaxşı olar,çünki hele teze-teze sağalmağa başlayıram.
-Leyla!Senin o kömekçindi,her neyindise,o Semed beyi boöub öldürmek isteyirem.Heç adama xeber vermezler?Senin başına neler gelibmiş.
-Narahat olma,indi veziyyetim çox

<< 1 ... 81 82 [83] 84 85 ... 228 >>