ele bil.Fikirli halda masalarına doğru irelilemişdi.O an ağlında ne Ceyhun vardı,nedeki ona oynanılan oyun!O an ağlındakı yegane şey getmek idi!Getmek ve bir daha onu görmemek!
İndi başa düşürdü Leyla!İnsan ne edersen etsin,nece biri olarsa olsun,heç vaxt iki şey insanı terk edib getmezdi!
Keçmişin ve kim olduğun!
Beline dolanan güclü ve vurğunu olduğu qolla diksindi.Ve…qaranlıq otaqda adamın pıçıltısını eşitdi qız.
-Üzr isteyirem gece gözlüm…
Neye idi ki,üzrü?Hansı etdiyine idi?Onu aldatmasına,kimliyini gizlemesine ya qeddarlıqla ona xoşbextliyin ne olduğunu gösterib,özüne bele çaresizcesine aşiq etmesine?Hansına idi göresen?Bilmirdi Ceyhunun gece gözlüsü Leyla…Bilmirdi.
-Niye bu vaxt geldin?
-İşlerim uzun çekdi.
-Telefonuna defelerle zeeng etmişdim!
Beli!Defelerle zeng vurmuşdu ona Leyla.Ağlına ve ağzına geleni defeye deyib,hirsini tökmek üçün defelerle zeng vurmuşdu.Ve her zengi de cavabsız qalmışdı.Öz ağılsızlığına yanırdı.
Ceyhunun saçlarının qoxusunu içine çekdiyini hiss edib,teslimiyyetle gözlerini yumdu.
-Bilirem.Gördüm.Amma…
Davam etmeyine icazı vermeden onun sözünü kesdi.
-Neyse.Vacib deyildi.Men…men sadece…
Gözlerini yumdu.Sözleri boğazında düyümlenib qalarken,qeher onu boğmuşdu.Başını iki yana yelleyerken,gözlerinden bir damla yaş axdı gül yanaqlarına…
-Sadece,narahat olmuşdum.Seher sene demişdim.Gece qeribe yuxu görmüşdüm.
Gülümsedi özlüyünde.O da qollarını qaldırıb,adamın bedenine doladı.Yavaşca başını onun sinesine qoyub,derinden qoxusunu içine çekdi.
-Bilirsen,Bakıya qaytmaq istemirem.Burda,seninle qalmaq isteyirem.
-Men…
-Qulaq as.Heqiqeten kim olduğun,nee işde işlediyin vacib deyil.Men senin yanında xoşbextem.Eger sende isteyirsense seninle qalmaq isteyirem.He,birde esas işime qayıtmaq fikrindeyem.
Memmunluqla gülümseyib,qızı daha da berk qucaqladı.Saçlarından öperken soruşdu.
-Esas iş?
-He.Çox güman sene demişem.Mence mütleq demişem.Maşallah haqqımda bilmediyin yoxdu.Her neyse.Bir neferi axtarırdım.Azerbaycanlı iş adamı.
O

<< 1 ... 95 96 [97] 98 99 ... 228 >>