falan toplayardım yeqin.
-Melumatı menden de soruşa bilersen?
Yeniden otağa qızın gülüş sesi yayıldı.
-Yaraşıqlım,bezen insanlar gerçeyi danarlar.Qarşısındakına deyil,özüne serf edeni danışarlar.
Sıxıntı ile gözlerini yumdu Leyla.Ne qeder çalışsa da sesinin sert çıxmasına mane ola bilmemişdi.Örtünü üstünden çekib,qalxdığında yene şen halda ona teref çevrilib,göz vurdu.
-Amma emin ol ki,ele biri olsaydın en azından adını eşitmiş olardım.Ceyhun adında birini evvel tanımırdım.Bu işlerde teze olduğuma baxma ha.Deyirlerki,iş dünyasında atamı bele nealiyyetlerimle geride qoymuşam.Seni tanımadığıma göre,demeli ele biri deyilsen.
Ayağına ev başmaqlarını geyinib,üzündeki gülüşü heç pozmadan,fikirli hald ona baxan Ceyhuna baxdı.
-Herçend ki,birce hemyerlimiz olan trilyonluq iş adamı cenab Eli Vahabzadeni şexsen tanımıram.Yeni simaca falan.Onun yaraşıqlı falan olduğunu eşitmesem,ele bilerdim balaca boy,yeke qarınlı,keçel ve pala bığlı biridi.Neyse.Onsuzda qoyabi olaraq onu çox yaxşı tanıyıram men.
Bu yalan deyildi.Leyla Ceyhunu heqiqeten de artıq çox yaxşı tanıyırdı.Ezberlediyi üzünün her bir mimikasının ne demek olduğunu bele öyrenmişdi qısa vaxt erzinde.Ceyhunun qaşlarının çatıldığını görüb elave etdi.
-Yaraşıqlım,sen de o Eli olmadığına göre,demeli heç bir problem yoxdu.Fikir verme.
-Onu…doğurdan görmeyi bu qeder çox isteyirsen?
-Elbette isteyirem.Nedi,onu mene tapa bilersen?
-Görende üzüne tüpürecyini demişdin.Yene…yene de eyni fikirdesen?Onu görsen,ne edersen?Dediyini?
Yanına yaxınlaşıb üzünü elleri arasına alıb,gözlerine baxdı Leyla onun düşünceli halda.Ah çekdi.Dediyi sözü ele mehz bu adamın sayesinde heç vaxt etmeyeceyini bilirdi artıq.Neinki dediyini,artıq ümumiyyetle heç ne etmeyecekdi.Beyem,sırf her gün onu görsün deye özünü heç neden xeberi yoxmuş kimi aparmırdımı?Dodaqlarını onun keder dolu gözlerini qıraqlarına toxundurduğunda gülümsedi.
-Gözlerini sevirem yaraşıqlım.Çox sirrlidi.Çox düşüncelidi olur bezen.Ele hey bir nöqteye zillenir ve

<< 1 ... 98 99 [100] 101 102 ... 228 >>