gücle deyib göz yaşlarını axıtmağa başladı.Anar eyilib onun göz yaşlarını öpmeye başladı.
-Şşş...Ağlama...Döze bilmirem senin ağlamağına..
Anar öpdükce qızı qaldırıb qucağına aldı.Yataq otağına getirib çarpayıya uzandırdı.
-Fexriyye,men bunu sene ede bilmerem...
-Anar, men başqasının olmaq istemirem...
-Menim kim olduğumu bile-bile, nece alçaq adam olduğumu bile-bile...
-Sen tamam başqa insansan, sirrlisen, tehlükelisen, amma sevilmelisen...
Fıxriyye bardaş qurub eyleşdi Elini Anarın eynindeki geyime uzatdı.Onun barmaqlarının oyununu hiss eden Anar ağır nefes alaraq gözlerini yumdu.Fexriyye qulağına yaxınlaşıb astaca seslendi.
-Men en böyük sehvimi seni seveerk elemişem onsuz da...
Fexriyyenin dodaqlarının istiliyini boğazında hiss eden Anar onu itelemek istese de güc tapmadı.Fexriyye elini uzadaraq onun geyimini yavaş-yavaş azad etmeye başladı.Anar dodaqlarına yumulub daha da ehtirasla öpmeye başlayanda Fexriyye arxası üste uzanaraq Anar özüne çekdi...
Her ikisi de lüt ve ehtiraslı idiler. Bir-birlerini öpdükce doymaq bilmirdiler.Anar onun hazır olduğunu görüb tereddüd edirdi.
-Fexriyye...
Lakin qızın gözlerindeki yalvarışı görende inadı qırıldı.Cinsiyyet orqanını yaxınlaşdırdı.Fexriyye nefesini içeri çekib dodaqlarını berk dişledişGözlerini yumaraq Anarn boynunu qucaqladı.
-Şşş...Seni sevirem, Fexriyye, canımdan da çox sevirem...Bağışla..Men alçağam, murdaram, amma seni sevirem...
Fexriyye ağrını duyan kimi dırnaqlarını ile Anarın küreyini cızmağalamağa başladı.
-Yene de...Ye-ne dee....
Anar ilk önce yavaş-yavaş, sonra bir az süretle hereket eletdirmere başladı...
...Lavin qolundakı saata baxıb heyecanla başını bulayırdı ki, İlqarın narazı sesi eşidildi
-Harda qaldı bu?!..
Lavin gülümseyib ona yaxınlaşdı.
-Narahat olma, evdedir...
-Lavin, görürem ki, evdedir, amma men onu buraya 1 günlük getirmişem,Ömürlük yox!
Lavin İlqarın qezebini anlamasa da özünü itirmedi.İlqar da bunu sezib kinayeli tebessüm atdı.
-Aferin sene! Özünü

<< 1 ... 101 102 [103] 104 105 ... 132 >>