tesirinden ildırım süretile “qış yuxusu”ndan ayıldım.Men tekrar arxaya addımlarımı atanda, o inad edirmiş kimi mene qarşı addım atmaqda davam edirdi.
-Ne isteyirsen?!...Tez de ve çıx get...
Anar menim “qorxaq”lığıma kinayeli baxış atdı.
-Senden xoşum gelir, Fexriyye...
Neee?!...Ya men sehv eşidirem, ya da ki, bunun başı xarab olub!...
Başımı silkeleyib gözlerimi berk yumdu.Daha arxa-arxaya getmeyib yerimdece dayandım.Gözlerimi açanda mene hedden artıq yaxın durmuşdu.Nefesini üzümde hiss edirdim.
-Sen...ne...dedin?!-sesin gücle çıxdı.
-Senden xoşum gelir...
Sanki bu adam meni ele salmaqdan zövq alırdı.Beyem ağlı başında olan biri kimdense xoşlandığını gelib kinayeli şekilde bildirer?!...
Sinesinden hirsle iteleyib acıqlı sesimi qaldırdım.
-Gözüm aydın!...Mene ne?!...
Yene şeytani gülümsemesini işe saldı.Getdikce eseblerim tarıma çekilirdi.Qpını çırpıb onu kabinetde tekbaşına buraxdım...
Anar qızın gedişini izleyib başını yüngülce terpetdi. Ellerini cibine salıb bir az gözledikden sonra qapını açıb çıxdı...
“Bilmirem onda ne var ki, maqnit kimi meni özüne çekir...Anar, özüne gel artıq!..O da başqaları kimidir, seni gören kimi o deqiqe eridi, görmürsen?!...Amma...Ne “amma”sı, Anar?!...”
Anar özü-özü ile danışıb kabinetine doğrulandı.Keçib masanın arxasında eyleşdi.Eline sened alıb diqqetini işe yöneltdi.Qızın maraq dolu baxışlarını üzerinde olduğunu duyub başını qaldırrmadan gülümsündü.Elindeki qelemi oynayırdı.5 deqiqeden sonra qelemle senedi masaya ele çırpdı ki, Seville Orxan diksinib evvelce bir-birlerine, sonra ona baxdılar.Elbette ki, Sevil-narahatçılıqla, Orxan-narazılıqla...
-Her şey qaydasındadır,-deyib gözlerini qapıya zilledi.
“Nolub mene?!...Yene Fexriyye...Off! O qızda ne var axı, ay Anar?!...Özüne gel görüm!!!”
Fexriyye kabinete daxil olmağa çekinirdi.Anarın artıq orda olmadığını bilse de yene içeri girmeye çüret tapmırdı özünde. Gözlerini qapıdan çekmek bilmeden bir kenarda dayanmışdı.Birden qoluna tonunan elden diksindi.Geriye

<< 1 ... 10 11 [12] 13 14 ... 132 >>