bilmirem, amma deyesen öz elaqelerini işe salıb Hikmetdir-ne zibildir, onu tapıb..
-Hikmet de kimdir?!..
Fexriyye sualı laqeydlikle verse de, birden Senemin etirafları arasında adı xatırlayıb dehşete düşdü.Stula tekrar çöküb intizarla Lavine baxmağa başladı.
-Hikmet de her şeyi etiraf edib...bax bele...
-Axı..niye mene demedin heç ne?!...
-Neyi?! O qadının yaşadıqlarını?! Deye bilmezdim, Fexi, deesydim inanmazdın onsuz da..Amma Senemin öz dilinden etiraflar...
-Sen heç bilirsen men neleri eşitdim?! Bir qadının yaşayıb da qaldıra bilmeyeceyi en dehşetli şeyleri...
-Fexi,sakitleş,-sesi titreyirdi.
Lavin başını elleri arasına alıb berk sıxmağa başladı.Onun yavaşca içini çeke-çeke ağlaması Fexriyyeni qorxutmağa başladı.Telem-telesik qalıxb başını sinesine sıxdı.
-Ağlama...Men sene qışqırmaq istemedim...
-Bilirem, Fexi...
-Ağlama...Axı niye ağlayırsan?!...
-Bilmirem ki...
APREL, 2009-CU İL.MOSKVA...
Anar pal-paltarları süretle çemodana yığırdı.Onun esebi halını izleyen Samir başını bulaya-buııaya soruşdu:
-Anar, İlqar bunu bilse..?!...
-Cehenneme bilsin! Bezdim artıq!!!
-Anar, İlqar ne edibse, sene göre edib, anla!
-Anlamıram, anlamaq da istemirem!!!...
-Lenet şeytana,-deyib Anarın qolundan tutub onu dayandırdı.-Mene bax, üzüme bax, gözlerime bax!!!...
-Baxdım! Sonra?!..
-Heç soruşmadın, he?! İlqarın bele addımlarının sebebini...
-Men yeterince çox şey bilirem, bratişka, hedden artıq şox şey bilirem!
-=Samir Anarın qezebli halına halına baxaraq ağzını açmağa çalışırdı ki, İlqarın sesi yükseldi.
-Samir, tek burax bizi,-deyib içeri girdi.
Samir bir Anara, bir de İlqara baxıb otoz oldu.
-Ne var yene?!..Meni it kimi haraya zencirleyeceksen bu defe, he?!...
-Heç bir yere getmeyeceksen!..
-Şahmatist, bezdim! Başa düşürsen ya yox?! Bez-dim!!! Senden, senin emirlerinden bezdim!!!...
-Doğrudan?!-soyuq terzde soruşub yaıxnlaşdı.-Bu sözleri bir de gözlerimin içine baxa-baxa de onda! He, neyi gözleyirsen?! De de!...
Anar terpenmez olub qaldı.İlqar ona

<< 1 ... 115 116 [117] 118 119 ... 132 >>