çevrildende gözleri sevincden parıldadı.
-Elxan,-deyib boynuna sarıldı...Noyabr-aprel, 1982-1983-cü iller.Azerbaycan SSRİ-si.”N” rayonu...
“Yeqin ki, qeribe gelir-SSRİ-nin “demir qanunları “ niye bizim abalaca rayonumuzda işlemirdi?! İşlemirdi de, vesselam! Her ne qeder gülünc seslense de bu-acı heqiqet idi. Dede-babadan qalma adetlerin gücü hedden artıq hökmlü idi.Qızlar ancaq mektebde oxuya bilerdiler, nadir hallarda onların sesi ali mekteblerden gelirdi.Onlar vur-tut 2-3 nefer idiler.Valideynleri hem qehumları, hem de “Ağsaqqallar” terefinden ateşe meruz qaldıqları üçün şele-külelerini yığışdırıb köçmüşdüler rayonumuzdan...
Men er evine nece gelin köçdüm, onunla keçirdiyim ilk geceni heç xatırlamadım.Seher hem özümden, hem de reimden utanırdım.Yaraşıqlı idi, ilk baxışdan menim xoşuma gelmişdi.Amma xasiyyetini bilmirdim, uşaq ağlı ile fikirleşirdim ki, yeqin ki, yaxşı adamdır.Mecbur sevmeli, onunla bir ömür yaşamalı idim. Ere gedende anam atamın sözünü mene çatdırıb qulağımda sırğa etdirmişdi: “Er evi-gor evi.Ordan ancaq meyitin çıxa biler!”
Erim-Xanlar-ilk günler menimle cinsi yaxınlıq etse, sonrakı 2-3 ay menden süretle soyumağa başladı.Bezenib-düzenirdim olmurdu ki, olmurdu.Xanlar menimle ele davranırdı ki, ele bil ki, heyat yoldaşı heç yerli-dibli yoxdur.Gizlince ağlayırdım, defelerle dünya biyda derdimi anama danışmaq istesem de, son anda bu fikirden daşınırdım.Düşünürdüm ki, zamanla düzelecek.Amma...
Yataqda mene gösterdiyi etinazsızlıq menim canımı yandırırdı.Menden ondan sevgi gözlesem de, ele gözü yaşlı yuxuya gedirdim.Son zamanlar ise eve gec-gec teşrif buyurmağa başlamışdı.Men ağzımı açıb 1-2 kelme söz soruşa bilmirdim ki...Erimin harda işlediyini bilmirdim...
İztirablı günlerim bir-birlerini evezleyirdi.Erimin eve gec, üstelik de içkili gelib meni söymesi, söymeis artıq meni incitmirdi.Ondan son 1 ay o qeder şille-tepik yemişdim ki...
Artıq evliliyimizden 5 ay ötüb keçmişdi.Her ne qeder istesem de, hamile qala bilmirdim.Xanların heç vecine

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 132 >>