baxışlara zorla dözürdüm, arxamca pıçhapıçlara dözmekle nifretim alovlanırdı...Hamısı da sene göre oldu,sene göre!...Axı ne istedin menden, ne?!...Niye men, niye?!...Niye, he?!...Cavab ver!...
Anar çaresiz idi.Heyatında ilk defe idi ki, bu qeder çaresiz duruma düşürdü.Gözlerinden 2 damla yaş süzülerek çenesine doğrulandı.Fexriyyeni berk qucaqlayıb sinesine sıxdı.
-Düzeldecem...Söz verirem...Düzeldecem...
Fexriyye qollarını qaldırdı ki, onu özünden itelesin, amma qucaqladı ixtiyarsız şekilde.
-Elxan....Defelerle mene evlenmek teklifi etdi, redd eledim...Bilirem, yaxşılığımı isteyirdi, hamile olduğumu atamdan öyrenib menimle elaqe yaratmağa çalışmışdı, her defesinde evlenmek teklifi, amma men...istemedim sadece...Onun da heyatını mehv elemek istemedim...Hetta sonralar öyrendim ki, şehadetnamenin alınmasında son anda Elxanın eli var.Nece, hansı yollarla öyrenmişdi bilmirem...Lavin mene and içdi ki, heç ne demeyib ona...
-Şşş...Sakitleş..
Fexriyenin hıçqırıqları dayanmaq bilmirdi.Getdikce süretlerek göz yaşlarına qarışırdı...
Seher...
Anar gözünü açaraq uzandığı divandan qalxıb eyleşdi.Sebr ede bilmeyib qalxaraq Fexriyyenin otağına keçdi.Yatırdı.Astaca yaxınlaşıb eyleşdi.Eli ile üzüne düşen saçlarını kenara edib yanağını sığallamağa başladı.
-Men sene göre, qızıma göre he şey ederem, ala gözlüm...
Qalxıb qızına baxdı.Uşaq da anası kimi şirin-şirin yatmağında idi.Elini uzatmaq istese de celd yumruqlanıb yana düşdü.
-Men senin kimi saf meleye layiq deyilem...
Fexriyye yavaş-yavaş göünü açıb Anarla qızına baxdı...
...Anar evden çıxmaq üçün qapını açanda qarşıda elini eznge uzatmağa çalışan Elxanı gördü.Esebileşerek qolundan tutub heyeete çıxartdı.Boş bisetkya getirib yaxasından yapışdı.
-Sen...
-Men ne, Anar?!-Eıxan hissiyatsız haldı soruşdu.
-Uzaq dur! Eşidirsen?! Qadınımda da, qızımdan da uzaq dur!...
Elxan yaxasını xilas edib sakt halda gözlerine soyuq baxış atdı.
-Sen bu vaxta qeder haralardaydın,he?! Hansı cehennemde cennet hezzi yaşayırdın ki,

<< 1 ... 121 122 [123] 124 125 ... 132 >>