yoxdur menim?!...
Fexriyye gözlerini qıyıb Nicatla Fidanın bir-birlerine zillenen baxışlarını ileyib masa arxasından qalxdı.
Onun gedişinden ne Nicatın xeberi oldu, ne de Fidanın.Ele hey bir-birlerine qanlı-qanlı baxırdılar.
-Nicat, işin-gücün yoxdur senin?!..
-Nç, nç, nç...
-Ela!...
Fidan ayağa qalxıb qovluğu da eline götürdü.Nicatın masasına yaxınlaşıbonun düz burnunun qarşısına atdı.
-Al, bu da sene iş!...
Fexriyye lifte yaxınlaşıb düymeni basdı.Nicatla Fidanı xatırlayıb ixtiyarsız gülümsedi.
Liftin qapısının açılması ile Anarın içeriden çıxması bir oldu.Fexriyyeni görüb ona yaxınlaşdı.Fexriyye ise yene onun gözlerinde özünü az qala itirirdi.Anar bunu sezib ona daha da yaxın dayandı.
-Fexriyye xanım, menden qorxmağınıza ehtiyac yoxdur...
Anarın sesi ile özüne qayıdan Fexriyye tez gözlerini ondan çekib lifte girdi.
Anar başını bulayıb alt dodağını dişledi.
“Demek bele, Fexriyye!...Mene qarşı gelmek fikrindesen, he?!...”
“Men-Anar...Özüm haqqımda ne danışım axı?!..Heç ne bilmirem onsuz da...Kimem, neçiyem, hansı xarabanın yetimiyem-heeççç bilmirem!..Bildyim tek şey bu yaxınlarda 25 yaşımın tamam olmasıdır, bu qeder!...Etiraf edirem, yaraşıqlıyam, qızları yoldan çıxartmaq menim adetimdir de, neyleye bilerem axı?!...”
Fexriyye hele de anlamaqda çetinlik çekirdi.Axı ne olmuşdu ona?! Niye tezece tanış olduğu adamı görende titreyir?!Niye onun gözlerine baxmaqdan çekinir?!...
Liftden çıxanda Senemin ona doğru addımladığını görüb dayandı.
“Qadın deyil, resmen buzdur, BUZ!!!...”
Artıq axşam düşmüşdü...
Kimisi evine, kimisi ise kefine gedirdi.
Anar qapının zengini basıb gözledi.Penceyini elinde tutmuşdı.Qaapının açılması ile özünün içeri soxması bir oldu.Qızı divara direyib vehşi ehtirasla onun dodaqlarını öpmeye başladı.Boynunu öpmeye başlayanda qız ehtirasla adını çekdi.
-Anar...
-Sus, Leman, onsuz da it kimi yorulmuşam,-deyib tekrar öpmeye başladı.
Leman onun köyneyinin düymelerini açıb bedenini köynekden azad eledi.Ayaqlarını onun beline

<< 1 2 [3] 4 5 ... 132 >>