sesinden gözlerini 4 açdı.Derinden nefes alıb arxa-arxaya gedib çökerek eyleşdi.Başını elleri arasına alıb saçlarını qarışdırmağa başladı.
Qapının arxasındakı addım seslerini eşidib celd evvelki halına qayıtdı.Sevil içeri giren kimi özünü itirse de, onun ardınca giren Orxanın qezebli baxışlarını görüb içine titrıme düşdü.Keçib yerinde eyleşerek Anara teref baxmamağa çalışırdı.Onun bu “canfeşanlığı”nı gören Orxan başını mezemmetle başını buladı.
Anar her ne qeder öz “aura”sını etrafa yaysa da, gözlerine diqqetle baxılsaydı hamıdan gizletmeye çalışdığı ümman boyda kederini görmek olardı...
Fexriyye elini uzadıb qovluğu qaldıranda elini titrediyini ferqine vardı.Baxışları titremede ilişib qaldı.Nicat başını qaldırdığında onun halını görüb heyecanla ayağa qalxaraq yanına geldi.
-Neyin var, Fexriyye?!Noldu sene birden-bire?!...
Aramsız suallar verse de, qızdan cavab almadığını görüb dizlerini yere atdı.
-Fexriyye, Anara qarşı nese hiss edirsen?!...
Sanki bu sual qızı ildırım kimi vurub minillik yuxudan oyatdı.İlk önce anlaşılmaz baxışlarını Nicatın üzerinde saxlasa da, sonra dodaqlarına tebessüm “yapışdırıb” masa arxasından qalxdı.
-Nicat, bu ne sualdır?!...
Onun ardınca qalxan Nicat qeti eminlikle cavablandırdı:
-Fexriyye, Anar belke de bütün Bakı gözellerinin ağlını başından alıb, bilmirem, amma o, heç vaxt başqalarına sene yaxınlaşan qeder yaxınlaşmayıb..Yeni menim gördüyüm qederi ile...Sanki sene qarşı marağı var, seni çözmeye çalışır...
-Nicat, men hele de başa düşe bilmirem:Axı bunu hardan çıxardırsan?!...
-Özünden eminsen, Fexriyye?!...
-Haydaaa!...Nicat, bax men...
-Yox, esl sen bax...Bax ve her şeyi öz gözlerinle görmeye çalış...Men ona inanmıram, heç bilmirem niye, amma hhiss edirem...Hiss edirem ki, sirrli adamdır, heddinden artıq sirrli...Eger bankda hansısa “analoqu olmayan” hadise baş verecekse, ondan bilinecek...
Fexriyye Nicatı dinleyib tekrar eyleşdi...
Anar qapını açıb kabinetden çıxmaq isteyirdi ki, qarşısında Senem peyda

<< 1 ... 21 22 [23] 24 25 ... 132 >>