açıb tekrar bağladım.Solmaz eyilib mene bqaxanda gözlerinden 2 damla yaş yanaqlarıma düşdü.
-Senem, bacım menim, ne baş verib?! Neler yaşamısan er evinde?!...
Onun asta ve qorxa-qorxa soruşması mene gec çatdı...
Gözlerimi bir daha açanda güneşin şüalarını öz üzerimde hiss eledim.Qalxıb eyleşdim.Eynime baxdım.İlahi, hanı menim paltarım?! Başımı qaldırdıqda Solmazı gördüm.Hamile idi.
-Senem, danış görüm, -deyib yanımda eyleşdi.
Men her şeyi nece danışdım, xatırlaya bilmirem.Yadımda qalan tek şey onun mene dehşet dolu baxışları idi.Tez-tez eli ile açıq qalan ağzını qapadıb berelmiş gözlerle mene baxırdı.Bitirdiyimde gözlerimi bir nöqteye zilleyi “illerin susqunu” görkemini aldım.
Solmaz hamile halı ile ayağa qalxıb o baş-bu baş gezirdi.Dodaqlarını gemirmeyinden esebi olduğu sezilirdi.
-Senem, bes...ne edeceksem indi?!...
-Bil...mi...rem...
-Nece yeni “bilmirem”?!...Atamızı heç tanımırsan?!...
-Meni bedbext eden ele atam oldu...Ele seni de...
Solmaz özünü yığışdırıb sesine “düzeliş” verdi.
-Menim problemin yoxdur...
-Doğrudan?!-sesimi yükselderek özüm de ayağa qalxdım.-Onda kederli baxışlarınin sirri nededir?!...
Solmaz mene ele baxırdı ki, sanki bacısı yox, düşmeni dayanmışdı qarşısında.Birden üzüme deyen şille o qeder güclü oldu ki, müvazinetimi itirib üzü üste yere düşdüm.Özüme gelmeyim çox uzun çekdi.Qalxaraq üzümü elimle tutub bacıma baxdım. Gözlerim dolub daşmağa başladı.
-Sen...meni...
-Sus!...
Bacımın qorxunc sesinden içime ele bir qorxu düşdü.Titremeye başladım.
-Bir de bu barede ağzına birce kelme de alma!...BİLDİN?!...
-Axı...Solmaz...
-Senem, dediyimi eşitdin, ya yox?!...
Menim dilimi udaraq qorxu ile bacıma baxırdım.Bu vaxt qapının zerble çırpılması ile onun “atamız yaşındakı” eri içeri girdi.İlk bacıma, sonra mene hirsli-hirsli baxıb sözüne başladı.
-Er evine qayıdırsan!...
Men şokdan da beter veziyyete düşüb qaldım.Bacıma baxdım, o deyesen menden ferqlenmirdi.Ağzımı açmağa imkan tapmamış Solmaz gücle göz-qaş edib meni

<< 1 ... 24 25 [26] 27 28 ... 132 >>