susdurdu.
-Men artıq söz eşitmek istemirem!...BU QEDER!!!...
-Teymur, belke...
-Sen sus..!
Teymur-yeni bacımın eri bizi tek buraxıb çıxdı.Men dizlerim üste çöküb ellerimle ağzımı başladım ki, hönkürtüm eşidilmesin.Solmaz gücle diz üste çöküb meni qucaqladı.
-Men onunla danışaram...1-2 günlüye göre...Amma sonrasını bilmirem, Senem...
Solmazın göz yaşları saçlarıma damcılanmağa başladı.Men gücden düşmüş qollarımı qaldırıb onu qucaqladım...
MART,2007-Cİ İL...BAKI...
Bakı geceleri...
Anar penceyini divana atıb köyneyinin qol düymelerini açmağa başladı.
-İs-te-mi-rem!...
-Sen qelet edib istemirsen!...
İlqarla Samirin qışqırıqlarına özünü celd bilyard otağına yetirdi.Her ikisi bilyard masasının kenarında bir-birlerine qanlı baxışlarını görüb yaxına geldi.
-Anar, qarışma!...
Anar İlqarın sesinden diksinib ona baxdı.
-Nolub yene?!...
-Nolub?!...O olub ki, senin bu eziz-xelef bratişkan oxumaq istemir...
-Oxumayacam!..
-Mense deyirem:OXU-YA-CAQ-SAN!!!MART, 2007-Cİ İL...BAKI...
Anar yaranmış gerginliyi aradan qaldırmaq üçün 1-2 kelme “şirin” sözle ağzını açmaq isteyirdi ki, İlqarın keskin baxışlarını görüb fikrinden daşındı.
-İlqar, bura bax, sene hörmetim Anardan da artıqdır, amma...
-Amması yoxdur bu meselenin!...O-xu-ya-caq-san, vesselam!!!...Anarı da mene qarşı qaldırmağa çalışma, men onu yaxşı tanıyıram!...
İlqarın son nitqinden sonra ortalığa sanki “ölüm sükutu” çökdü.Samir qapını çırparaq çıxıb getdikden sonra Anar üzünü İlqara tutdu.
-İlqar...
-Mene ders keçme , Anar!...Men ne edeceyimi çox gözel bilirem!...
-İlqar, men demirem ki, sehv addım atırsan, amma...
-Ne amması?! Bu meselede “amma”dan söhbet gede bilmez!...
İlqar divanda eyleşib dirseklerini dizlerinin üstüne qoydu.
-Anar, anlamırsan, anlamaq da istemirsen!...Men etrafımda savadsız adam görmek istemirem!...Nolsun ki, biz “vor” alemiyik, he, nolsun?!...
Anar İlqarın son sözlerin tesirlenerek ellerini beline qoyub gezmeye başladı.
-İlqar, seni başa düşürem, amma Samir...
-Men

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 ... 132 >>