ustasısan?!...
-Esteğfürullah, İmran müellim, men ne kareyem ki, elle bir kelmeni ağzıma alam?!...
İmran onun kinayesi ucbatından az qala pzünden çıxsa da, etrafdakı insanlara göre özünü ö yere qoymadı.
-Çox gözel!...Ele ise hamının gözü qarşısında skripkadan nese ifa ele!...
Anar qarşısında dayanaraq onu ikrahla süzen, qarnı özünden 5 defe qabağa düşen İmran “müellim”e diqqetle baxıb gözlerini qıydı.
-Razıyam!...
Crystalize...Anarın ifaçılığı altında skripka eserinin sesi bank direktorlarının toplaşdığı otaqdan etrafa yayılmağa başladı...
Musiqinin sedaları Fexriyyenin kabinetine de gelib çatırdı.Qız resmen “sehrlenmişdi”.Onun terpenmez halını izleyen Nicat narahatçılıqla Fidana baxdı.Fidan Fexriyyeden heç de ferqlenmirdi...
“Bir insan bu qedermi adamı özüne heyran buraxar?!...Onun hansısa vitrini çatışmır deyesen....İlahi, Fexriyye, bu ne axmaqlamalardır uydurursan özünden?!...”
NOYABR-APREL.1982-1983-CÜ İLLER.AZERBAYCAN SSRİ-Sİ.”N” RAYONU...
Bacım erini nece yola getirmişdi, bilmirem, amma meni kederli sesle “muştulaqladı” ki, ancaq 2 gün qala bilerrem...
Hemin gün men heykele dönmüşdüm.Ayaqlarımı qucaqlayıb künce çekilerek oturdum.Göz yaşlarım sel axınına davam edirdi.Dodaqlarımı dişlemekden qana boyanmışdı.Dırnaqlarımla etimi deşirdim.Ve bütün bunları sesimi çıxartmadan edirdim...Bacımın otağa getirdiyi yemeklere gözümün ucu ile baxmırdım. O ise mene “yazıq” baxışlarla baxıb gözleri dolsa da telesik çıxıb getmekle özünü “güclü” göstermeye çalışırdı...
Qaranlıq öz işini görmek üçün vaxt sayırdı.Menim “ruh” halıma acımadan menden alacağı varmış kimi davranmaqdan vaz keçmirdi...Ve birden qapı zerble çırpıldı...
İlahi!...Bu-bu-bu..Boğazım düyünlendi...Menim “er”ciyezim hirsle menim qolumdan tutub qaldırdı.Güclü şok keçirmiş veziyyetimle gözlerimi ona zilledim.
-Sen-qehbe, özünü ne hesba edirsen, he?!...Atan hansı xarabanın padşah balasıdır?!-deyib üzüme şille vurdu.
Gücümü itirib üzü üste yıxılmağımla saçlarımdan vehşicesine dartılmağım bir oldu.O

<< 1 ... 31 32 [33] 34 35 ... 132 >>