Fexriyye...
“İlahi!...Yene sesi, baxışı, tebessümü..”
Fxeriyye tez özüne gelib tebessüm etdi.
-Salam, Anar...
Anar yene doğru gelmeye başlayanda Fexriye arxa-arxaya addımlamağa başladı.
-Ne isteyirsen yene?!...Ne?!...
-Bilmirem, ala gözlü qız, bunu sen deyeceksen...
-Neyi?!-sesi titreyirdi.
-Meni niye rahat buraxmadığını...
-Sen özün meni rahat buraxmırsan...
Küreyi divara söykenende nefesi kesilmiş kimi oldu.Anar her 2 eli ile onu ehateledi.
-Fexriyye...
Qapının ani şekilde açılması ile Fidanın gülüşünün kesilmesi bir oldu.Menzereye gözlerine inanmırmış kimi seyr ederek yerindece donmuşdu.Elinde tutduğu çantası sürüşüb döşemeye düşdü.
Anarın gözünün önünde çekilib getmesin bele Fexriyyeni özüne qayatra bilmedi.Başını yana çevirib Fidana baxdı...
Anar pillekanları süretle dırmaşıb ayaq saxladı.Qarşısında yene “dağ kimi” Elxan cenabları dayanmışdı.
-Men sene ne demişem?!...
-O baxır hansı tarixe...
Anarın tebessümle hazırcavablığıonun eseblerini bire-beş pozsa da, bunu üze vurmadı...
Günorta...
Fidanın Fexriyyeye baxışlarındakı “anormal”lığı anlayan Nicat boğzanı arıtladı.
-Hıı...Hmm...Ne baş verib, xanımlar?!...
Fexriyye başını senedlende qaldırıb Fidana baxdı.Sonra üzünü Nicata tutub gülümsemeye çalışdı.
-Heç ne, Nicat...Ne olmalıdır axı?!....
-Ya menim gözlerim kordur, ya da ki, söz meni kor hesab dirsiniz....NE BAŞ VERİB?!...
Nicatın qışqırığına ikisi de diksinib bir-birlerine baxdılar...
Anar Senemin kabinetinı girib emre hazır veziyetini aldı.
-Buyurun, Senem xanım...
-5 senedi incele...
Anar qulaqlardan daha çox, ona uzadılan 5 qovluğa baxmaqdan zorlandı.2 qovluğun içi dopdolu idi...
“Elxanın işdir bu!...Edeceyini etdin sen, Elxan bey!...Amma meni hele tanımırsan!...Gözle ve gör!...”
Tekrar “arxiv”de idi...
Boynunu ovxalayıb qol saatına baxdı.2 saat yaxın vaxtını “öldürmüşdü”.Ayağa qalxıb gezmek isteyende qarşısında Fexriyyeni tapdı.Qız gah ona, gah da masadakı qovluqlara çaşqınlıqla baxıb pıçıldadı.
-Bunların hamısını sene

<< 1 ... 35 36 [37] 38 39 ... 132 >>