tapşırıblar?!...
Anar onun teeccübüne semimi gülümsünüb ddi:
-He...
Fexriyye gözlerini qaldırıb ona baxdı.Ve Anar aniden onun dodaqlarına yumuldu...Fexriyye hereketsiz qalmışdı. Gözleri ixtiyarsız qapandı.Ona bir anlıq ele geldi ki, zaman dayanıb...
Anar qızın dodaqlarını incelikle öpüb belinden tutub özüne teref çekdi.Elleri ile belini sığallamağa başladı.Qızın tecrübesizliyini onsuz da bildiyi üçün ondan qarşılıq gözlemeden dodaqlarının dadına baxırdı...
Fexriyye o gücü hardan ve nece tapdısa Anarın sinesinden iteleyib elinin tersi ile dodaqlarını sildi.
-Sen...Sen manyak, özünübeyenmiş....
Anar Fexriyyenin özünü itire-itire danışmasını “lezzetle” izleyib yaxınlaşanda qız tekrar onu özünden iteledi.
-Uzaq dur menden..
-Ne qeedr ki, etiraf etmemisen...
Fexrriyye Anarın süretle onun üstüne geldiyini görüb içindeki titreyişle arxa-arxaya gederek divara söykendi.Anar bu defe bir qolunu divara dayayıb gözlerine baxdı. Yaxınlaşaraq boynuna eyildi.İsti ve ehtiraslı nefesini qızın boynuna gezdirib kiçik öpüş qondurdu.
Fexriyye gözlerini yummuşdu.Açdığında özünde güc tapıb onun üzüne yaxşıca bir “yağlı” şille ilişdirib süretle çıxdı.
Anar mesum tebessümle gedişi seyr ederek saçıarını qarışdırmağa başladı.
“Neler var sende, ala gözlü qız?!...Anar, gece başladın da giclemeye!...”
Anar “hele ki” özüne belli olmayan sebeblerden esebleşerek divara yumruq atdı.Arxivde boş-boş dolaşıb başını silkeleyerek sanki nedense imtina edirdi.Masa arxasına keçib eyleşdikden sonra gözleri qovluqlara zillense de, xeyalı uzaqlarda idi.Özünü anlamaqda çetinlik çekirdi...
Fexriyye özünü süretle qadın “wc”-sına çatıdırıb üzüne su vurmağa başlaıd.Onun “anormal” halına gic ifade ile baxıb heç ne demediler.Bezileri barmaqları ile gicgahlarını burur, bezileri ise mezemmet dolu baxışlarını qızın üzerinde saxlatdırıb ondan “açıqlama” gözleyirdiler...
Fexriyye özüne güzgüde baxıb desmalla üzünü qurulamağa başladı.
-Ay qız, neyin var senin bele?!...
-Heç ne,

<< 1 ... 36 37 [38] 39 40 ... 132 >>