Sebiş...
-Eminsen?!...
-He,-deyib zorla gülümsemeye çalışsa da alınmadı.
“Anar...El çek menden, rahat burax meni!...”
Anar “arxiv”in qapısını açıb çıxmaq isteyirdi ki, bir el hirsle onu sinesinden içeri iteledi.nar fikirli olduğundan ilk önce heç ne anlamadı.Qarşısında Elxanı görende başını bulamaqdan başqa çaresi qalmadı.Amma yox, qalmdı-o meşhur “şeytani” gülümsemesi.Onu da işe salıb qarşısındakının gözlerine baxdı.
-Sene dediklerimin qulağındadır ya yox?!...
-Bilmirım, Elxan bey...O baxır sizin mene neyi hansı tonla çatdırmağınıza....
Elxan hirsle onun yaxasından tutub divara çırpdı.Ellerini yaxasından çekmeyib gözlerinden qezeb püskürdü.
-Seninle ancaq senin dilinde danışmaq daha meqsede uyğundur deyesen...
Anar her ne qeder sebr dese de bu defe dözmek fikrinde deyildi.Elxan aldığı yumruğun gücünden daş döşemeye yıxldı.
-Men senin üçün her yoldan öten deyilem ki, menimle ne vaxt ve nece isteyirsense davranasan!...
Elxan qanli dodaqlarının izlerine elinde seyr ederek süretle ayağa qalxdı.Anarın gözlerine qanlı-qanlı baxıb alçaq sesle dedi:
-Sene sonuncu xeberdarlıq edirem:Eger bir de Fexriyyeni narahat etsen..
-Men onu narahat-filan etmirem...
-Vaayy! Yalanın derecesine bax sen hele bir!...Onda bele çıxır ki, men koram, he?!...Qızın burdan nece çıxdığını görüb de başa düşmeyeceyek derecese axmağam seninçün?!...
Anarın kinayeli baxışına ona yumruq atmaqla kifayetlendi.Anar heç ne olmamış kimi ayağa qalxıb ona baxanda esebleri beşqat artıq pozuldu.
-Mene heç ne tesir etdmir...
Anarın ona ünvanladığı bildirişi alan Elxanın sözü ele havada asılıb qaldı.Anar başını bulayıb arxivin çıxışına üz qoydu.Pillekanlarla yuxarı qalmağa başlayanda qeyri-ixtiyarı bu sözleri astaca pıçıldadı:
-Mene o yumruqlar, hede-qorxular tesir etmez, Eelxan bey...Gördüyümü görmüşem, yediyimi yemişem onsuz da!..
Fexriyye Anarın pillekanlardakı yerişini izleyende yanağının islandığını anlayıb telesik üzünü qurulamağa başladı.Başını çevirdiyinde şok olub yerinde dondu.Elxanı

<< 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 132 >>