teref çekdi.
-Sen...ne etmek fikrindesen?!...
Fexriyye Anarın ellerinden qurtulmağa çalışsa da çabaları faydasız idi.Anar qızı özüne sıxıb gözlerine baxdı.
-Burax meni...
-Sen...
Anarın tehdidedici ses tonundan içine qorxu düşdü.Anar aniden qızın qolunu serbest buraxıb qeybe çekildi...
Axşam...
İlqar Anara başını bulayib ayağa qalxdı.
-Off, Anar!...
-İlqar, her şey yaxşıdır, narahat olma...
-Aha, görürem...
-İlahi!...İlqaaarrr!...
-Ne var?! Ne anqırırsan?!...
Anar divandan qalxmağa çalışsa da içkinin tesirinden yıxıldı.Başını elleri arasına alıb berk sıxaraq qırıq-qırıq sesle dedi:
-Men...yax-şı-yam...
-Mene de yox, bratik...
Anar küreyini söykedib serxoş gözlerini İlqara zilledi.İlqar yanında eyleşerek elini onun çiynine qoydu.
-Nu?!...Çto opyat?!...
-İlqar, boğuluram...
-Keçmiş, yoxsa...Ala gözlü qız?!...
Anar gözlerini İlqardan çekib boşluğa kilidlendi.
-İkisi de!...MART, 2007-Cİ İL.BAKI.
Gecenin bir aleminde Fexriyye gözlerini nöqteye kilidlemişdi.Çenesine dayaq verib dizlerini qucaqlamış veziyyetde çarpayıda eyleşmişdi.
“Öpdü...Meni öpdü...”
Birden hirsle yastığı divar çırpıb saxlamağa çalışdığı yaşlar damcılamağa başladı.
“Eclaf!...Menim ilk öpüşümü aldın...Seni bağışlamayacam heç vaxt..Ne isteyirsen axı menden?!...NE?!...”
Eli ile islanmış yanaqlarını qurulayıb ayağa qalxdı.Heyecanla otaqda vurxunaraq barmaqlarını gemirirdi.
“Anar, meni elinde oyuncaq etmek neymiş gösterecem sene!...Mene de Fexriyye deyerler...”
Yastığı götürüb tekrar çarpayıya qayıtdı.Gözlerini yumub açırdı, yuxu ona qenim kesilmişdi sanki.Tez-tez o sehneni xatırlayıb barmağını berk dişleyirdi.
“Anar, artıq qarşında evvelki Fexriyyeni görmeyeceksen!...”
Anar qedehdeki son damlanı başına çekib ayağa qalxmağa cehd gösterdi.Amma serxoşluğun verdiyi güce tab getire bilmeyib divana yıxıldı.İlqar başını bulayıb onun halını bir tamaşı kkimi izlemekden vaz keçdi.Qalxıb “bratik”i divanda uzandırmağa çalışanda Anar serxoş halı ile ona müqavimet gösterirdi.
-Uzan,

<< 1 ... 39 40 [41] 42 43 ... 132 >>