Anar...
-Men..getmeliyem...
-Anar,ne deyiremse onu da ele! Uzan deyiremse, uzan!...
“İlqar...Sen mene qardaaşdan da artıqsan!...Men ne etsem bele sene olan borcumu ödeye bilmerem, bilirem...”
Anarın düşüncelerini anlayan İlqar eyilib gözlerine baxdı.
-Anar, menim vezifem budur..Özünü yükleme...
-Yooo, İlqaaarr, sen heddinden artıq yük daşıyırsan bu çiyinlerinde...Axı niye?!...Niyeeee?!...
İlqar bir söz demesen zalı terk etdi.Anar elini alnına çırpıb özünü “cezalandırmağa” başladı.
-Of, Anaarr, ooofff...Yene tekem men, tenhayam...
Gözlerinin qabağına yene “ala gözler” gelende qalxıb eyleeşdi.Ellerini berk-berk ovuşdurub başını silkelemeye başlasa da “müsbet” netice elde olunmurdu.
“Fexriyye, el çek menden!...Niye meni teqib edirsen axı?!...”
Ayağa qalxanda serxoşluğun ona gösterdiyi “tezyiq” neticesinde tekrar yıxıldı...
Seher...
Anarın halını beyenmeyen Samir susmağını pozaraq ucadan seslendi.
-Xeyir ola, Anar?!..
Anar telem-telesik paltar geyinmeyini dayandırıb Samire söz demek isteyirdi ki, qapının ağzında İlqar peyda oldu.Samir teecüble arxaya çevrilende esebleri bire-beş pozuldu.İlqarla çiyin-çiyine toqquşuaraq otağı terk etdi.İlqar gözlerini yumub derinden nefes aldıqdan sonra Anarın yanına geldi.
-Bu ne canfeşanlıqdır bele?!...
-Bayaq Samir, indi de sen...Heç ne olmayıb,sadece işe gecikirem...
-İş?!
İlqar sualı yarı şübheli, yarı tehdidkar tonda vererek diqqetle baxdı.Anar ona fikir vermeyerek köyneyinin düymelerini bağlamağa başladı.
-İlqar, başlama yene!...
-Ya men karam, ya da sen etiraf etdin...İkisinden biridir, 3-cü variantı yoxdur burda...
-Off, İlqar...
-Senin işin nedir, hmm?!...
Anarı sanki ildıdırm vurdu.Terpenmez veziyyetde qalaraq gözlerini gücle İlqara teref çevirdi.
“Men...İlqar sanki menimözüme etiraf ede bilmediyim neyise üzüme çırpdı...Amma neyi?!...”
İlqar Anarın gözünün qarşısında çırtma vurub onu özüne qaytardı.
-Ne ise, İlqar, telesirem men...
İlqarın baxışları üzerinde çekilmek bilmirdi.Bu defe onu

<< 1 ... 40 41 [42] 43 44 ... 132 >>