bir qanun da vardı-biz dünyaya qız-qadın kimi geldiyimiz üçün böyük bir günah işletmişik.Ona göre de zehmet çekib günahımızın bedelini ödemeli idik.Kişiler eve istediklei vaxt gelirse, biz gün batmamış evde olmalıydıq.Kişiler üreyi isteyen söhbeti üreyi isteyen yerde edirlerse, biz öz abır-heyamızı gözlemeliyik.Kişilerin böyümesi ailede bayrama çevrilirdise,biz tumurcuqlayan memelerimizden, keçirdiyimiz menstruasiyadan utanmalıyıq...
Bacım Solmaz menden 2 yaş böyük idi.Onu isteyen, qapımızı döyen çox idi.Amma atam “Men qızımı her yoldan keçen küçüye vermerem” deyib onların sevinclerini zehere dönderirdi.Atamın bu hereketini 2 ay sonra anladıq: Atam Solmazı borclu olduğu tanışına ere vermek fikrinde idi.Kişinin yaşı 5-ni ötüb keçmişdi.Arvadını 5 il qabaq hansısa xestelik neticesinde itirmiş, 25 yaşında bir oölu da var üstelik.Oğlu subay dura-dura, bu yaşında evlenmek eşqine düşübmüş...
Bacım her ne qeder yalvarıb atamın ayaqlarına serilse de, faydası olmamışdı.Borcunun neden ve ne qeder olduğunu heç birimiz öyrene bilmedik.Bacım gözü yaşlı “er” evine gelin köçdü...
Atamın bacıma dediyi “Er evi gor evi, ordan ancaq meyidin çıxa biler” kelmesi menim bedenime üşütme salmışdı o vaxt...
İndi bacımın ere getmesinden 2 ay ötmüşdü.Ondan bir xeber ala bilmirdik.Atam heç maraqlanmırdı.Ele bil ki, bu adamın yerli-dibli qızı yox idi.Anam iyne üstünde otursa da, atamdan it kimi qorxduğu üçün ondan bir kelme qoparda bilmirdi...
Menim 17 yaşım dünen tamam olmuşdu, amma ad günümü yox, ölüm günümü qeyd etdim ...”
Anar arxivde “araşdırma” aparırdı ki, arxadan ses eşitdi.
-Ne axtarırsınız?!...
Anar yeni de olsa tanış sese kinayeli tebessüm edib çevrildi.
-Heç, Fexriyye xanım,işimi görürem.
Özüne emin danışığı bir maqnit kimi adamı özüne çekirdi, hele baxışı ve tebessümü...
Fexriyye başını astaca silkeleyib senedlere baxdı.
-Senem xanımın işidir?!...
-Hardan bildiniz?!...
-Men 2 ile yaxındır ki, burda çalışıram, nezere alın...Amma sizin axtardığınız
burda deyil...
Anar

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 132 >>