qalxaraq kabinetdenn çıxdılar.
-Buyurun, Nicat bey....
-1-cisi, menimle bu cür ironiyalı danışığı yığışdır!...
-Ohoo! Gözüm üste, Nicat ! Bes 2-cisi, 3-cüsü, 4-cüsü, 5-cisi?!...
Nicat onun qolundan tutub hirsle gözlerine baxdı.
-Menim eseblerimi pozma, yoxsa qarşında evvelki meni görmezsen!...
Fidan her ne qeder özünü sakit aparmağa çalışsa da, onun gözlerindeki vulkandan qorxmuşdu.Nicta qızın qolunu buraxıb kabinete girdi.
Fexriyye onun esebi halını görende az qala teşvişe düşüb udqundu.Ayağa qalxıb onun masasına yaxınlaşdı.
-Nicat, nese olub?! Fidan hardadır?!..
Nicat senedi nece çırpdısa Fexriyye diksindi. Nivatın hirsli baxışlarırnı gprende narahat sesle soruşdu:
-Nicat, axı nolub?!...
-Bilmirem, Fexriyye...Onu sen bilirsen...
-Axı...
-Fexriyye, gel ne özünü aldat, ne de başqalarını! Anarın sene maraq göstermesi senin xoşuna gelir, etiraf ele bunu!...
Fexriyye onun aqressiv danışığından hirslenerek sesini qaldırdı.
-Nicat, besdir görüm! Qurtar bu gic-gic söhbeti! Zehlem gedir ondan, sense gör ne deyirsen!...
-Mene de yox, Fexriyye. Men kor deyilem..!
Fexriyye sebrini basıb kabineti sakit şekilde terk etdi.Pillekanlarda ona eminlikle gülümsünen Anarı görende celd yanından ötüb keçmek istedi.Anar qızın bileyinden tutub saxlatdırdı.
-Menden qaçmaqla ne qazanırsan?!...
Onun gözlerine baxmaqdan imtina edib son gücü ile sinesinden iteledi.
-Uzaq dur menden!...
Addımlarını süretlendirib qapıya yaxınlaşdı.Yüngülce döyüb gözledi. “Gelin” sesini eşidib içeri girdi.Gözlerine inanmaqda zorlandı.Masanın üstündeki senedlerin hamısı döşemeye sepelenmişdi.Elxan key kimi gözlerini nöqteden zorla ayırıb ayağa qalxdı.Fexiryye yerinden terpenmeyerek ona baxdı.
-Elxan, ne olub axı?! Bu ne haldır?! –heyecanlı ve narahat sesle soruşdu.
Elxan daha da yaxınlaşıb onun ala gözlerine baxaraq birnefese “etiraf etdi”
-Fexriyye, men seni sevirem...NOYABR-APREL, 1982-1983-CÜ İLLER.AZERBAYCAN SSRİ-Sİ.”N” RAYONU...
Men qaçırdım...Özümden, öz keçmişimden, öz vicdanımdan

<< 1 ... 50 51 [52] 53 54 ... 132 >>