nolub axı?!...Niye özünü ona yaxın buraxırsan?!...
Fexriyye Elxanın ona yağdırdığı “İttiham”ları dinleyib yaxınlaşaraq üzüne şile çekdi.
-Sen...Sen atama ne demisen, he?!...Men seni dost, qardaş bilirdim, sense gedib atama xeberçilik elemisen!...
-Ecceb de elemişem!...
Elxanın onun üstüne qışqırmasını hezz ede bilmeyen Fexriyye tekrar elini qaldırmaq isteyende havada asılı qaldı.Elxan onun bileyinden tutub göz-göze getirdi.
-El çek menden! Burax meni!-deyib çırpınmağa, yumruqlarını Elxanın çiynine endirmeye başladı.
Elxan bir elini qızın beline ataraq onu özüne teref sıxdı.Fexriyyenin bileyini serbest buraxıb her 2 eli ile onun belinden tutdu.Qız ise çırpınmağında idi.Elleri ile onu sinesinden itelemeye çalışsa da alınmırdı.
-Burax meni, eclaf....Seni qardaş bilmişdim, amma mene xeyanet eledin... Burax deyirem!...
-Ne görmüsen o eclafda?!...
Fexriyye hirslenerek son gücü ona şille vurub eesebden titreyen sesi ile dedi:
-BURAX MENİ!...
Elxan ellerini onun belinden çekib qızı serbest buraxdı.Fexriyye celd kabineti terk eledi...
Anar Fexriyyenin eseb ve heyecanla Elxandann çıxdığını görüb qoluna el atıb özüne teref çekdi.Gülümsemeye çalışırdı ki, üzüne deyen şille ile Fexriyyenin ondan uzaqlaşması bir oldu.Yaxşı ki, etrafda adam yox idi.Yoxsa bu menzereye min cür şekil vermeye başlayacaqdılar.
Anar süretle pillekanlardan enerek Fexriyyenin qarşısını kesdi.Fexriyye fikir vermeden keçib getmek isteyende celd onun qolundan tutdu.
-Uzaq dur men!...Sen de, Elxan da!...İkiniz de uzaq durun menden!-deyerek qolunu azad eledi.
Anar heç ne anlamasa da el çekmek niyyetinde deyildi.Tekrar qoluna el atıb arxive aparmaağ başladı.Fexriyye bu defe daha da berk müqavimet gösterirdi.Ayaqlarını mıxladaraq oraya getmekden imtana edirdi.Etrafda yavaş-yavaş görünmeye başlayan insanları görende qorxu ile Anara baxıd.Anar bunda istifade ederek onu arxive getirdi.
-Sen ne adama oxşamaz mexluqsan?! ..Ne isteyirsen menden?! Onsuzd a yeterince biabır etdin meni, bes deyil

<< 1 ... 53 54 [55] 56 57 ... 132 >>