yumruqlarını berk düyünleyib İlqarın gözlerine dimdik baxdı
-Men yaxşıyam!...
-Aha! Görürem senin son zamanlardakı halını!...
-İşle elaqedardır...
-Senin ne itin o bankda?! ....Bir deqiqe-bir deqiqe!...Senin işin var?! Bankda üstelik?!...Anar, özüne gel görüm!...
İlqar Anarı sinesinden iteleyib divara çırpdı.
-Sen sevirsen...Qebul et bunu...
Anarın keyliyi hele keçmemişdi. Kor kora nece baxırdısa, Anar da İlqara ele baxıb nese demeye çalışırd.Amma her defe sözü ağzında ilişb qalırdı.
-İlqar...Yanlış anlamısan...
İlqarın eseble başını bulayıb ona daha da inadkar baxışla baxdığını görende div ardan aralandı.
-İlqar, axı bunun hardan çıxardırsan?!...
-Senin davranışlarından deyek!...Özün o qızı çözmeye çalışırsan, amma ferqinde olmadan özünü bilinmezliye soxursan!...
-Şahmatist, yene terminler?!...
-Cehenneme anla!...Esas özünü anla, meni yox!...
İlqar son sözlerini daha keskin şekilde İlqarın üzüne çırparaq işıq süretile otağı tekr eledi.Anar gözlerini evvelce döşemeye, daha sonra divara zilleyib illerin susqunu görkemin aldı.Yavaş-yavaş çarpayıya çöküb eyleşdi.Başını elleri arasına alaraq titreyen barmaqları ile saçlarını qarışdırmağa başladı.
-Yox, men seve bbilmerem...Bu, bu, bu..Mümkun deyil...İlqar...Ne çerenleyir gic-gicine?!...
Gözününün önüne keçmişi geldi...
SENTYABR, 1992-Cİ İL. RUSİYA, MOSKVA...(ANAR)
Gözlerimi açanda yene İlqarı gördüm.Onun mene ele baxırdı ki, sanki vicdan ezabı çekirdi.Men anlamırdım onun baxışlarını.Axı hardan anlaya bilerdim ki?! 9-10 yaşlı uşaq özünden 10 yaşlı böyük olanı nece anlasın, nece başa düşsün?!...
Uçuq-sökük, cındır eskilerle ehatelenmiş taxta çarpayıdan qalxıb ona yaxınlaşdım.İlqar menden 5 addım arxa-arxaya addımlayıb qışqırdı:
-Gelme!...Yaxınlaşma mene!..
Men uşaq ağlımla heç ne anlaya bilmirdim. Gözlerimdeki teeecüb getdikce artırdı.Birden gözlerim dolub daşmağa başladı.İlqar bunu görüb celd yaxınlaşaraq diz çökdü.Meni sinesine basıb berk-berk qucaqladı.
-Şşş...Sakitleş, Anar, keçdi...
Onun

<< 1 ... 56 57 [58] 59 60 ... 132 >>