getirmişdi.Mense acgözlükle ele yeyirdim ki, sanki bu deqiqe menim elimden alacaqlar.Onun birteher baxışları vardı.Mene niye ele baxırdı, anlamırdım.Yeqin ki uşaq olduğum üçün...
Axşam düşdüyünde yene üşümeye başladım.Uçuq-sökük, cındır eskilerle bezedilmiş taxta yataqda tir-tir esirdim.Birden üstüme gelen yoğrandan teeccüblendim.İlqar öz qalın “adyal”ını menim yorğanım üstüne salmışdı.Özü ise “burjuyka” yaxınlaşıb ellerini isitmeye başladı...
...Gözlerimi açanda özümü balaca qaranlıq otaqda-eger bu cehennemlik yere otaq demek mümkünse-tapdım.Aman Allahım, bura haradır bele?! Gözlerim qaranlığı gücle seçirdi.Mama, papa, hardasız?!...
Gücle ayağa qalxmışdım ki, qapı zerble çırpılaraq açıldı.Üzreime düşen işiq o qeder güclüü oldu ki, ellerimle gözümün qabağını tutdum.Üz=gözünden iyrenclik yağan ermeni zabiti(bunu daha sonralr başa düşdüm) gelib çiynimden dartıb otaqdan çıxartdı.Ağlayıb hıçqırmaq isteyirdim, amma sesimi sanki udmuşdum.Qaranlıq zindana benzer iy veren dehlizlerden keçirderek böyük otağa getirildim...
MART, 2007-Cİ İL.BAKI...
Anar Elxanın kabinetine teşrif buyurub ona “mesumane” baxırdı.Elxan masa arxasına keçib eyleşdikden sonra ona qovluq uzatdı.
-Al,-quru sesle dedi.
Anar şübheli baxışlarla Elxana baxa-baxa qovluğu eline aldı.
-Bu senedleri incele, 1 saatdan sonra işin tamamını isteyirem,-deyib gülümsedi.
“Allah belanı vermesin, Elxan!...Men menemse, göreceklerin hele qabaqdadır, özünü hazırlaşdırsan yaxşıdır...”
Anar da qarşılıqlı gülümseyib kabinetden çıxdı.Pillekanlarla aşağı enmek isteyirdi ki, birden başının herlendiyini hiss edib ayaq saxlaıd.Elini alnına aparıb gicgahlarını sıxdı.
“İlahi”...Bu nedir bele?!..Lenete gelesen!...Hardan çxıdn?!...”
Ayaqları onu lifte getirdi.Qapılar açılanda “heç kim”e ehemiyyet vermeden içeri girdi.Onun halını gören Fexriyye telaşlansa da , özünü saxlamağı bacardı.Anar deyesen qızın varlığını hiss etmemişdi.Hamı bir-bir çıxdıqdan sonra liftin divarına söykenib derinden nefes almağa başladı.Fexriyye

<< 1 ... 64 65 [66] 67 68 ... 132 >>