kederle deyib mene baxdı.
Ne?! Ya menim başım xarabdır, ya da onun!...Eseblerim tekrar pozuldu.
-Keçmiş erinden boşanmaq meselesini öz boynuma götürürem, amma evlenmeliseen.Hamilesen...
Meni zorlayan alçaqdan uşaq gözleyirdim...1 hefte fikirleşdim ve axırda qerar qebul etdim... Toysuz filansız ere getdim...Bakıya geldim...Yusif menimle bacarmasa da zor tetbiq etmirdi...Meni oxumağa gönderdi...Arslan dünyaya geldikden sonra özümde başqa güc tapdım Ona süd vermekden imtina etdim...Yusifle bir defe elaqeda oldum, o da Arslanın doğumundan 3 hefte sonra...2 il sonra Aygül dünyaya geldi...
Men artıq evvelki Senem deyildim...Çoxlarının buz adlandırdığı Senem idim..Yusife işlemek istediyimi deyende tanışları vasitesile meni bankda işe düzeltdi. Bu iller erzinde arxamca çox söz=öhbetler, dedi-qodular, qarayaxmlar olmuşdu.Ancaq hamısını qulaqardına vurub işimde yükseldim...
Uşaqlarım mene ana gözü ile baxmırdılar, çünki bu vezifeni yerine yetirmemişdim, Yusifin bacısı uşalqar baxıb ezizleyirdi...Defelerle qardaşına irad tutsa da Yusif menim terefmde durmuşdu...
SENTABR, 1992-Cİ İL. MOSKVA...(ANAR)
Menim günüm bele keçirdi.İlqar meni danışdırmağa çekinirdi sanki.Sıxılırdım, boğulurdum, amma elimden ne gele bilerdi axı?!..Onun kederli baxışlarını anlaya bilmirdim...Men evden kenara addımını ata bilmirdim.O ise seher gedib axşam elinde yemekle qaayıdrdı..Qorxa-qorxa, çekine-çekine nuş edib çekilirdim künce...Sesimi nadir hallarda çıxarda bilirdim...
Bir defe axşam vaxtı eve gec geldi.Qucağında balaca oğlan vardı.Yatırdı deyesen.Onu çarpasına uzandırıb üstünü örtdü.Men gah ona, gah da İlqara baxıb gücle soruşdum:
-Kimdir bu?!...
İlqar qarşımda diz çöküb menim qollarımdan yapışdı.Qorxdum, tir-tir esmeye başladım.
-Qorxma...Men qorxulu adam deyilem...Bu ise bizim balaca qardaşımızdır...Onu zibil qabının yanında yatarken tapmışam. Çox gözledim, belke kimse gelib aparar, amma olmadı.Axırda da getirdim bura...
Seher oyandıqda “balaca qardaşım”ın çaş-baş baxışını görüb

<< 1 ... 71 72 [73] 74 75 ... 132 >>