Anar skripkada öz meharetini göstererek özüne heyran alqışı qazanmışdı.Fexriyye ona baxmağa çalışırdı.Tez-tez başqalarına etdiyi tebessümüne döze bilmirdi.Fexriyye telefona gelen zengden dolayı kütleden uzaqlaşıb cavab verdikden sonra çevrilende qarşısıda Anarı gördü.Yanından ötüb keçmek isteyende Anar adetini tekrarladı.Qızın qolundan yapışıb özüne sıxdı.
-Burax meni!...
-Sen neylemek fikrindeesn?!...
Her ikisi de bir-birlerine qezeble baxırdılar.Fexriyye qurtulmaq istese de alınmadı.Anar her defedinde qızı özüne daha da berk sıxırdı.
-Burax deyirem!...
-Mene başqa yol buraxmırsan!...
-Ne yolu?! Senin ağlın başındadır ümüumiyyetle?! Bu deqiqe qışqıırb olan-qalan milleti tökecem bura...Burax deyirem!
-Qışqır! Men de seni susduraram!
Anar onu öpmeye çalışırdı ki, kiminse yumruğuna küreyi üste yıxıldıBu-Elxan idi.
-Sen deyyesen adam deyilsen! Qız sene deyir ki, burax!...
-Esl adam olmayan sensen!-deyib ayağa qalxdı.
Fexriyye onların göz=göze dayanaraq savaşa hazırlaşdıqlarını görüb tez araya girdi.
-Bezdim artıq davanızdan!...
-Bu davanı başladan sensen, Fexriyye, ona gör de qarışma!!!-Elxan sertce deyib qızı bir kenara çekdi.
Fexriyye nin onların yumruq savaşını izlemekden başqa çaresi qalmadı.Olan-qalan işçiler tökülüşüb onları güc-bela ile araladılar..
Hadiseler kenarda göz qoyan ve analiz eden Lavin ne düşündüse tez bankdan çıxdı...
İlqar gecenin bir aleminde özünü Lavinin qarşısında tapdı.
-Xeyir ola iller sonra?!....MART, 2007-Cİ İL.BAKI...
Seher...
Fexriyye sade makiyajını ede-ede “gece”ni xatırladı ister-istemez.Özünden asılı olmadan esebileşdi.
“Bezdim artıq ikinizden de!...”
Qapının döyülmesi ile içeriye atasının girmesini görende bedeninde gizli gizilti keçdi.
-Bu söz-söhbetler ne vaxt bitecek, h?! Ne vaxt qeder senin adın dillere dastan olacaq?!-sert ve olduqca soyuq tonda soruşdu.
-Ata, menim günahım yoxdur vallah...
Atasının keskin baxışlarından sözünü tamalaya bilmedi.Malik qızına daha da yaxınlaşaraq çenesinden
tutdu.
-Mene

<< 1 ... 80 81 [82] 83 84 ... 132 >>