bax. Gözlerime bax!!! Sen o oğlana üz vermeseydin, bunların heç biri de olmazdı, budur senin günahın!!!
Atasını onun çenesini azacıq sıxanda gözleri dolmağa başladı.Malik qezeble qızına baxaraq esebinden tirmek derecesine gelib çatmışdı.
-Ata...Lazım deyil..Eleme...
-Meni mecbur etme ki, seni işden çıxartdırıb evde otuzdurum!
Keskin hereketle Fexriyyenin çenesini azad edib qapını çırparaq çıxıb getdi.Fexriyyenin yanaqlarına süzülen göz yaşları süretlenmeye başladı.Eli ile ağzını qapadıb çarpayıya çökdü.
-Her şey sene göre oldu, eclaf! Ele sene göre de, Elxan!...Biri menimle oyuncaq kimi davrandı, digeri xeyanet eledi...
Anar zalda o baş-bu baş heyecanla addımlayıb tedirgin sesini yükseldib soruşdu:
-İlqar, axı bu..nece ola biler?!...
-Sene milyon defe demişem ki, üstüme bağırma!
-Şahmatist, Kazanova, qurtarın görüm!-Samir ayağa qalxıb her ikisine baxdı.-Bir yolu olmalıdır 100 faiz...
İlqar sakit halı ile eyleşib gözlerini gah Samirin, gah da Anarın üzreinde cemleşdirirdi.Ona esebileşen Anar özünü partlamaqdan gücle saxlayırdı.
-Deyesen bunun heç ne vecine deyil ee! İlqar, o qız seni hardan tanııyr?! Hardan bilir bütün bunları?!
-Nece ki seni xilas etmişdim vaxtile, elece de onu...
-Neee?!-Samirin gözleri hedeqesinden çıxacaqmış kimi böyüdü.
Anar İlqara başını bulayaraq baxıb ondan açıqlama gözledi.İlqarın sirr sandıqçasını olduğunu hamıdan yaxş bilirdi.Amma deyesen İlqarın danışmağa, olan-qalan her şeyi orralığa tökmek kimi bir niyyeti yox idi.Soyuq baxışlarından bunu anlayan Anar ne edeceyini bilmirdi artıq.Qışqırsınmı, bağırsınmı?!...
Samir de İlqara qezebli idi.Divanda n qalxıb onu yuxarıdan aşağı süzüb Anara teref çevrildi.Eyni baxış bir daha tekrarlandı.
-Samir, sen bilmeesn yaxşıdır,-İlqar dillendi.
-Çox gözel,-deyib evden çıxdı.
-İlqar, danışmayacaqsan, bilirem, amma o qız meni nece tanıdı?!...
İlqar Anara ele baxdı ki, Anar az qala öz-özünden qorxdu.Jurnal masasına atılan fitişekil nedense diqqetini celb etdi.Eline götürende yerindece

<< 1 ... 81 82 [83] 84 85 ... 132 >>