donub qaldı.
-Bu...
-Senin ekiz qardaşın...
Anar ağır-ağır eyleşib bir fotoya, bir İlqara baxdı.Nitqi qurumuşdu.Ağzını açmağa çalışırdı, amma nese buna maneçilik töredirdi.
-İlqar...Men...
Onun çaşqın halını soyuq terzde izleyen İlqar qalxıb yanında eyleşdi.
-Xatırlamırsan?! Mene dediyin ilk kelmeler...”Anam mene dedi ki, men onun qanından deyilem...Axı bu ne demekdir?!...”
Anar ilan vurmuş kimi dik atılıb ayağa qalxdı.Ele qalxan kimi tekrar eyleşdi. Gzöleri sanki çuxura düşmüşdü.Nefesini içeri çekib bir daha fotoya baxdı.Masaya çrpıb başını elleri arasına aldı.Titrek barmaları ile saçlarını qarışdırmağa başladı.
-O qız...Kimdir o?!...
-Lavin...Valideynleri azerbaycanlıdırlar..Moskvada yaşayıb işleyirdiler...
-İlqar, mene maraqlı deyil o haralıdır...
-90-ci ilde men 10 yaşlı qız tapdım...Zorlanmış veziyyetde...Paltarları çırıq-cırıq...Zibilliyin yanında...Xestexanaya yerleşdirib maraqlandım..
Anar İlqarın çetinlikle danışdığını görüb özüne qayıtdı.
-Sen...nese demek isteyirsen...
-Onu zorlayan menim üzv olduğum banda idi...Men bu hadıseye göre onlarla davaya girdim...Onsuz da 15 il sürünmüşdüm onların zibil emelleri ucbatından, tekrar yene sürünmeye mehkum qaldm...Moskva küçeleri...Soyuq, qarlı, yağışlı...Sen bunu başa düşe bilmezsen, Anar, öznü zorlama...Men heç kime arzulamıram...
-Bes...bes sonra?!...O qız...
-Valideynleri qızlarının başına gelen utanc dolu hadiseden ürekleri dözmedi.Men onu evimde saxladıb ona heyat vermeye çalışdım...O vaxtlar evimi hele elimden almamışdılar...Qızın halını danışmaq istemirem...Yarım ilden sonra xaricde yaşayan emisinin sesi gelib çıxdı..
İlqar davam ede bilmeyib celd zalı terk eledi...
“İlahi!...İlqar, sen.. o qızı sevirdin vaxtile, yoxsa nece?!..”
Fexriyyenin halszlığını gören Fida narahat sesle soruşdu:
-Fexriyye, yaxşısan?!...
-He,-kederle deyib gülümseye çalışdı.
Nicat Fexriyye baxıb ağzını açmaq istedi, amma deyeceyi sözler ele havada asılıb qaldı.İçeriye devetsiz giren Anarı gören kimi esebileşib

<< 1 ... 82 83 [84] 85 86 ... 132 >>